трышчаці́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трышчаці́ннік
Р. трышчаці́нніку
Д. трышчаці́нніку
В. трышчаці́ннік
Т. трышчаці́ннікам
М. трышчаці́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)