Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
гжзйклмнпрстфхцчшя

чыхво́сціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чыхво́шчу чыхво́сцім
2-я ас. чыхво́сціш чыхво́сціце
3-я ас. чыхво́сціць чыхво́сцяць
Прошлы час
м. чыхво́сціў чыхво́сцілі
ж. чыхво́сціла
н. чыхво́сціла
Загадны лад
2-я ас. чыхво́сці чыхво́сціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чыхво́сцячы

Крыніцы: piskunou2012.

чыхі́р

‘віно’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чыхі́р
Р. чыхі́ру
Д. чыхі́ру
В. чыхі́р
Т. чыхі́рам
М. чыхі́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чы́хкаю чы́хкаем
2-я ас. чы́хкаеш чы́хкаеце
3-я ас. чы́хкае чы́хкаюць
Прошлы час
м. чы́хкаў чы́хкалі
ж. чы́хкала
н. чы́хкала
Загадны лад
2-я ас. чы́хкай чы́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чы́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

чыці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыці́нскі чыці́нская чыці́нскае чыці́нскія
Р. чыці́нскага чыці́нскай
чыці́нскае		 чыці́нскага чыці́нскіх
Д. чыці́нскаму чыці́нскай чыці́нскаму чыці́нскім
В. чыці́нскі (неадуш.)
чыці́нскага (адуш.)		 чыці́нскую чыці́нскае чыці́нскія (неадуш.)
чыці́нскіх (адуш.)
Т. чыці́нскім чыці́нскай
чыці́нскаю		 чыці́нскім чыці́нскімі
М. чыці́нскім чыці́нскай чыці́нскім чыці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чы́чыкаўскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́чыкаўскі чы́чыкаўская чы́чыкаўскае чы́чыкаўскія
Р. чы́чыкаўскага чы́чыкаўскай
чы́чыкаўскае		 чы́чыкаўскага чы́чыкаўскіх
Д. чы́чыкаўскаму чы́чыкаўскай чы́чыкаўскаму чы́чыкаўскім
В. чы́чыкаўскі (неадуш.)
чы́чыкаўскага (адуш.)		 чы́чыкаўскую чы́чыкаўскае чы́чыкаўскія (неадуш.)
чы́чыкаўскіх (адуш.)
Т. чы́чыкаўскім чы́чыкаўскай
чы́чыкаўскаю		 чы́чыкаўскім чы́чыкаўскімі
М. чы́чыкаўскім чы́чыкаўскай чы́чыкаўскім чы́чыкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чы́чыкаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́чыкаўскі чы́чыкаўская чы́чыкаўскае чы́чыкаўскія
Р. чы́чыкаўскага чы́чыкаўскай
чы́чыкаўскае		 чы́чыкаўскага чы́чыкаўскіх
Д. чы́чыкаўскаму чы́чыкаўскай чы́чыкаўскаму чы́чыкаўскім
В. чы́чыкаўскі (неадуш.)
чы́чыкаўскага (адуш.)		 чы́чыкаўскую чы́чыкаўскае чы́чыкаўскія (неадуш.)
чы́чыкаўскіх (адуш.)
Т. чы́чыкаўскім чы́чыкаўскай
чы́чыкаўскаю		 чы́чыкаўскім чы́чыкаўскімі
М. чы́чыкаўскім чы́чыкаўскай чы́чыкаўскім чы́чыкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

чычы́каць

‘утвараць гукі (пра птушак)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чычы́каю чычы́каем
2-я ас. чычы́каеш чычы́каеце
3-я ас. чычы́кае чычы́каюць
Прошлы час
м. чычы́каў чычы́калі
ж. чычы́кала
н. чычы́кала
Загадны лад
2-я ас. чычы́кай чычы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чычы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Чычыно́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чычыно́ўшчына
Р. Чычыно́ўшчыны
Д. Чычыно́ўшчыне
В. Чычыно́ўшчыну
Т. Чычыно́ўшчынай
Чычыно́ўшчынаю
М. Чычыно́ўшчыне

чычэ́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чычэ́канне
Р. чычэ́кання
Д. чычэ́канню
В. чычэ́канне
Т. чычэ́каннем
М. чычэ́канні

Крыніцы: piskunou2012.

чычэ́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чычэ́каю чычэ́каем
2-я ас. чычэ́каеш чычэ́каеце
3-я ас. чычэ́кае чычэ́каюць
Прошлы час
м. чычэ́каў чычэ́калі
ж. чычэ́кала
н. чычэ́кала
Загадны лад
2-я ас. чычэ́кай чычэ́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чычэ́каючы

Крыніцы: piskunou2012.