чычы́каць

‘утвараць гукi (пра птушак)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чычы́каю чычы́каем
2-я ас. чычы́каеш чычы́каеце
3-я ас. чычы́кае чычы́каюць
Прошлы час
м. чычы́каў чычы́калі
ж. чычы́кала
н. чычы́кала
Загадны лад
2-я ас. чычы́кай чычы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чычы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)