Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

умя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умя́ты умя́тая умя́тае умя́тыя
Р. умя́тага умя́тай
умя́тае		 умя́тага умя́тых
Д. умя́таму умя́тай умя́таму умя́тым
В. умя́ты (неадуш.)
умя́тага (адуш.)		 умя́тую умя́тае умя́тыя (неадуш.)
умя́тых (адуш.)
Т. умя́тым умя́тай
умя́таю		 умя́тым умя́тымі
М. умя́тым умя́тай умя́тым умя́тых

Кароткая форма: умя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умя́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. умя́ціна умя́ціны
Р. умя́ціны умя́цін
Д. умя́ціне умя́цінам
В. умя́ціну умя́ціны
Т. умя́цінай
умя́цінаю		 умя́цінамі
М. умя́ціне умя́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умя́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. умя́цінка умя́цінкі
Р. умя́цінкі умя́цінак
Д. умя́цінцы умя́цінкам
В. умя́цінку умя́цінкі
Т. умя́цінкай
умя́цінкаю		 умя́цінкамі
М. умя́цінцы умя́цінках

Крыніцы: piskunou2012.

умя́цца

дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. умне́цца умну́цца
Прошлы час
м. умя́ўся умя́ліся
ж. умя́лася
н. умя́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умну́
увамну́		 умнё́м
увамнё́м
2-я ас. умне́ш
увамне́ш		 умняце́
увамняце́
3-я ас. умне́
увамне́		 умну́ць
увамну́ць
Прошлы час
м. умя́ў умя́лі
ж. умя́ла
н. умя́ла
Загадны лад
2-я ас. умні́
увамні́		 умні́це
увамні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умяша́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. умяша́льніцтва умяша́льніцтвы
Р. умяша́льніцтва умяша́льніцтваў
Д. умяша́льніцтву умяша́льніцтвам
В. умяша́льніцтва умяша́льніцтвы
Т. умяша́льніцтвам умяша́льніцтвамі
М. умяша́льніцтве умяша́льніцтвах

Крыніцы: piskunou2012.

умяша́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умяша́льны умяша́льная умяша́льнае умяша́льныя
Р. умяша́льнага умяша́льнай
умяша́льнае		 умяша́льнага умяша́льных
Д. умяша́льнаму умяша́льнай умяша́льнаму умяша́льным
В. умяша́льны (неадуш.)
умяша́льнага (адуш.)		 умяша́льную умяша́льнае умяша́льныя (неадуш.)
умяша́льных (адуш.)
Т. умяша́льным умяша́льнай
умяша́льнаю		 умяша́льным умяша́льнымі
М. умяша́льным умяша́льнай умяша́льным умяша́льных

Крыніцы: piskunou2012.

умяша́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умяша́нне
Р. умяша́ння
Д. умяша́нню
В. умяша́нне
Т. умяша́ннем
М. умяша́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

умяша́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умяша́ны умяша́ная умяша́нае умяша́ныя
Р. умяша́нага умяша́най
умяша́нае		 умяша́нага умяша́ных
Д. умяша́наму умяша́най умяша́наму умяша́ным
В. умяша́ны (неадуш.)
умяша́нага (адуш.)		 умяша́ную умяша́нае умяша́ныя (неадуш.)
умяша́ных (адуш.)
Т. умяша́ным умяша́най
умяша́наю		 умяша́ным умяша́нымі
М. умяша́ным умяша́най умяша́ным умяша́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умяша́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умяша́ны умяша́ная умяша́нае умяша́ныя
Р. умяша́нага умяша́най
умяша́нае		 умяша́нага умяша́ных
Д. умяша́наму умяша́най умяша́наму умяша́ным
В. умяша́ны (неадуш.)
умяша́нага (адуш.)		 умяша́ную умяша́нае умяша́ныя (неадуш.)
умяша́ных (адуш.)
Т. умяша́ным умяша́най
умяша́наю		 умяша́ным умяша́нымі
М. умяша́ным умяша́най умяша́ным умяша́ных

Кароткая форма: умяша́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.