даве́дачнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даве́дачнік |
даве́дачнікі |
| Р. |
даве́дачніка |
даве́дачнікаў |
| Д. |
даве́дачніку |
даве́дачнікам |
| В. |
даве́дачнік |
даве́дачнікі |
| Т. |
даве́дачнікам |
даве́дачнікамі |
| М. |
даве́дачніку |
даве́дачніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
даве́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́дачны |
даве́дачная |
даве́дачнае |
даве́дачныя |
| Р. |
даве́дачнага |
даве́дачнай даве́дачнае |
даве́дачнага |
даве́дачных |
| Д. |
даве́дачнаму |
даве́дачнай |
даве́дачнаму |
даве́дачным |
| В. |
даве́дачны (неадуш.) даве́дачнага (адуш.) |
даве́дачную |
даве́дачнае |
даве́дачныя (неадуш.) даве́дачных (адуш.) |
| Т. |
даве́дачным |
даве́дачнай даве́дачнаю |
даве́дачным |
даве́дачнымі |
| М. |
даве́дачным |
даве́дачнай |
даве́дачным |
даве́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даве́дванне |
| Р. |
даве́двання |
| Д. |
даве́дванню |
| В. |
даве́дванне |
| Т. |
даве́дваннем |
| М. |
даве́дванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
даве́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даве́дваюся |
даве́дваемся |
| 2-я ас. |
даве́дваешся |
даве́дваецеся |
| 3-я ас. |
даве́дваецца |
даве́дваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
даве́дваўся |
даве́дваліся |
| ж. |
даве́двалася |
| н. |
даве́двалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даве́двайся |
даве́двайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даве́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́дзенасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даве́дзенасць |
| Р. |
даве́дзенасці |
| Д. |
даве́дзенасці |
| В. |
даве́дзенасць |
| Т. |
даве́дзенасцю |
| М. |
даве́дзенасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
даве́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́дзены |
даве́дзеная |
даве́дзенае |
даве́дзеныя |
| Р. |
даве́дзенага |
даве́дзенай даве́дзенае |
даве́дзенага |
даве́дзеных |
| Д. |
даве́дзенаму |
даве́дзенай |
даве́дзенаму |
даве́дзеным |
| В. |
даве́дзены (неадуш.) даве́дзенага (адуш.) |
даве́дзеную |
даве́дзенае |
даве́дзеныя (неадуш.) даве́дзеных (адуш.) |
| Т. |
даве́дзеным |
даве́дзенай даве́дзенаю |
даве́дзеным |
даве́дзенымі |
| М. |
даве́дзеным |
даве́дзенай |
даве́дзеным |
даве́дзеных |
Кароткая форма: даве́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даве́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даве́дка |
даве́дкі |
| Р. |
даве́дкі |
даве́дак |
| Д. |
даве́дцы |
даве́дкам |
| В. |
даве́дку |
даве́дкі |
| Т. |
даве́дкай даве́дкаю |
даве́дкамі |
| М. |
даве́дцы |
даве́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даве́днік |
даве́днікі |
| Р. |
даве́дніка |
даве́днікаў |
| Д. |
даве́дніку |
даве́днікам |
| В. |
даве́днік |
даве́днікі |
| Т. |
даве́днікам |
даве́днікамі |
| М. |
даве́дніку |
даве́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.