Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоуыэ

шру́бік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шру́бік шру́бікі
Р. шру́біка шру́бікаў
Д. шру́біку шру́бікам
В. шру́бік шру́бікі
Т. шру́бікам шру́бікамі
М. шру́біку шру́біках

Крыніцы: piskunou2012.

шру́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шру́бка шру́бкі
Р. шру́бкі шру́бак
Д. шру́бцы шру́бкам
В. шру́бку шру́бкі
Т. шру́бкай
шру́бкаю		 шру́бкамі
М. шру́бцы шру́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шру́бнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шру́бнік шру́бнікі
Р. шру́бніка шру́бнікаў
Д. шру́бніку шру́бнікам
В. шру́бнік шру́бнікі
Т. шру́бнікам шру́бнікамі
М. шру́бніку шру́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

шру́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шру́бны шру́бная шру́бнае шру́бныя
Р. шру́бнага шру́бнай
шру́бнае		 шру́бнага шру́бных
Д. шру́бнаму шру́бнай шру́бнаму шру́бным
В. шру́бны (неадуш.)
шру́бнага (адуш.)		 шру́бную шру́бнае шру́бныя (неадуш.)
шру́бных (адуш.)
Т. шру́бным шру́бнай
шру́бнаю		 шру́бным шру́бнымі
М. шру́бным шру́бнай шру́бным шру́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шрубцы́нга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шрубцы́нга шрубцы́нгі
Р. шрубцы́нгі шрубцы́нг
шрубцы́нгаў
Д. шрубцы́нзе шрубцы́нгам
В. шрубцы́нгу шрубцы́нгі
Т. шрубцы́нгай
шрубцы́нгаю		 шрубцы́нгамі
М. шрубцы́нзе шрубцы́нгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шру́бчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шру́бчык шру́бчыкі
Р. шру́бчыка шру́бчыкаў
Д. шру́бчыку шру́бчыкам
В. шру́бчык шру́бчыкі
Т. шру́бчыкам шру́бчыкамі
М. шру́бчыку шру́бчыках

Крыніцы: piskunou2012.

шры́фт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шры́фт шрыфты́
Р. шры́фту шрыфто́ў
Д. шры́фту шрыфта́м
В. шры́фт шрыфты́
Т. шры́фтам шрыфта́мі
М. шры́фце шрыфта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шрыфтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шрыфтавы́ шрыфтава́я шрыфтаво́е шрыфтавы́я
Р. шрыфтаво́га шрыфтаво́й
шрыфтаво́е		 шрыфтаво́га шрыфтавы́х
Д. шрыфтаво́му шрыфтаво́й шрыфтаво́му шрыфтавы́м
В. шрыфтавы́ (неадуш.)
шрыфтаво́га (адуш.)		 шрыфтаву́ю шрыфтаво́е шрыфтавы́я (неадуш.)
шрыфтавы́х (адуш.)
Т. шрыфтавы́м шрыфтаво́й
шрыфтаво́ю		 шрыфтавы́м шрыфтавы́мі
М. шрыфтавы́м шрыфтаво́й шрыфтавы́м шрыфтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шрыфталіце́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шрыфталіце́йны шрыфталіце́йная шрыфталіце́йнае шрыфталіце́йныя
Р. шрыфталіце́йнага шрыфталіце́йнай
шрыфталіце́йнае		 шрыфталіце́йнага шрыфталіце́йных
Д. шрыфталіце́йнаму шрыфталіце́йнай шрыфталіце́йнаму шрыфталіце́йным
В. шрыфталіце́йны (неадуш.)
шрыфталіце́йнага (адуш.)		 шрыфталіце́йную шрыфталіце́йнае шрыфталіце́йныя (неадуш.)
шрыфталіце́йных (адуш.)
Т. шрыфталіце́йным шрыфталіце́йнай
шрыфталіце́йнаю		 шрыфталіце́йным шрыфталіце́йнымі
М. шрыфталіце́йным шрыфталіце́йнай шрыфталіце́йным шрыфталіце́йных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шрыфтано́сьбіт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шрыфтано́сьбіт шрыфтано́сьбіты
Р. шрыфтано́сьбіта шрыфтано́сьбітаў
Д. шрыфтано́сьбіту шрыфтано́сьбітам
В. шрыфтано́сьбіт шрыфтано́сьбіты
Т. шрыфтано́сьбітам шрыфтано́сьбітамі
М. шрыфтано́сьбіце шрыфтано́сьбітах

Крыніцы: piskunou2012.