шку́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шку́рны |
шку́рная |
шку́рнае |
шку́рныя |
Р. |
шку́рнага |
шку́рнай шку́рнае |
шку́рнага |
шку́рных |
Д. |
шку́рнаму |
шку́рнай |
шку́рнаму |
шку́рным |
В. |
шку́рны (неадуш.) шку́рнага (адуш.) |
шку́рную |
шку́рнае |
шку́рныя (неадуш.) шку́рных (адуш.) |
Т. |
шку́рным |
шку́рнай шку́рнаю |
шку́рным |
шку́рнымі |
М. |
шку́рным |
шку́рнай |
шку́рным |
шку́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шку́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шку́т |
Р. |
шку́та |
Д. |
шку́ту |
В. |
шку́та |
Т. |
шку́там |
М. |
шку́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
шкутыльга́ць
‘кульгаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шкутыльга́ю |
шкутыльга́ем |
2-я ас. |
шкутыльга́еш |
шкутыльга́еце |
3-я ас. |
шкутыльга́е |
шкутыльга́юць |
Прошлы час |
м. |
шкутыльга́ў |
шкутыльга́лі |
ж. |
шкутыльга́ла |
н. |
шкутыльга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шкутыльга́й |
шкутыльга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шкутыльга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.