шкутыльга́ць

‘кульгаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шкутыльга́ю шкутыльга́ем
2-я ас. шкутыльга́еш шкутыльга́еце
3-я ас. шкутыльга́е шкутыльга́юць
Прошлы час
м. шкутыльга́ў шкутыльга́лі
ж. шкутыльга́ла
н. шкутыльга́ла
Загадны лад
2-я ас. шкутыльга́й шкутыльга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шкутыльга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)