шаўко́ўнічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шаўко́ўнічны |
шаўко́ўнічная |
шаўко́ўнічнае |
шаўко́ўнічныя |
Р. |
шаўко́ўнічнага |
шаўко́ўнічнай шаўко́ўнічнае |
шаўко́ўнічнага |
шаўко́ўнічных |
Д. |
шаўко́ўнічнаму |
шаўко́ўнічнай |
шаўко́ўнічнаму |
шаўко́ўнічным |
В. |
шаўко́ўнічны (неадуш.) шаўко́ўнічнага (адуш.) |
шаўко́ўнічную |
шаўко́ўнічнае |
шаўко́ўнічныя (неадуш.) шаўко́ўнічных (адуш.) |
Т. |
шаўко́ўнічным |
шаўко́ўнічнай шаўко́ўнічнаю |
шаўко́ўнічным |
шаўко́ўнічнымі |
М. |
шаўко́ўнічным |
шаўко́ўнічнай |
шаўко́ўнічным |
шаўко́ўнічных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
шаўко́ўнічныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
шаўко́ўнічныя |
Р. |
шаўко́ўнічных |
Д. |
шаўко́ўнічным |
В. |
шаўко́ўнічныя |
Т. |
шаўко́ўнічнымі |
М. |
шаўко́ўнічных |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Шаўко́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шаўко́ўшчына |
Р. |
Шаўко́ўшчыны |
Д. |
Шаўко́ўшчыне |
В. |
Шаўко́ўшчыну |
Т. |
Шаўко́ўшчынай Шаўко́ўшчынаю |
М. |
Шаўко́ўшчыне |
Шаўлі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
мн. |
Н. |
Шаўлі́ |
Р. |
Шаўлё́ў |
Д. |
Шаўля́м |
В. |
Шаўлі́ |
Т. |
Шаўля́мі |
М. |
Шаўля́х |
Іншыя варыянты:
Шаўля́й.
шаўлю́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шаўлю́жка |
шаўлю́жкі |
Р. |
шаўлю́жкі |
шаўлю́жак |
Д. |
шаўлю́жцы |
шаўлю́жкам |
В. |
шаўлю́жку |
шаўлю́жак |
Т. |
шаўлю́жкай шаўлю́жкаю |
шаўлю́жкамі |
М. |
шаўлю́жцы |
шаўлю́жках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шаўля́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шаўля́й |
Р. |
Шаўля́я |
Д. |
Шаўля́ю |
В. |
Шаўля́й |
Т. |
Шаўля́ем |
М. |
Шаўля́ю |
Іншыя варыянты:
Шаўлі́.
Шаўля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шаўля́ны |
Р. |
Шаўля́н Шаўля́наў |
Д. |
Шаўля́нам |
В. |
Шаўля́ны |
Т. |
Шаўля́намі |
М. |
Шаўля́нах |
Ша́ўнева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ша́ўнева |
Р. |
Ша́ўнева |
Д. |
Ша́ўневу |
В. |
Ша́ўнева |
Т. |
Ша́ўневам |
М. |
Ша́ўневе |
шаўрма́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
шаўрма́ |
Р. |
шаўрмы́ |
Д. |
шаўрме́ |
В. |
шаўрму́ |
Т. |
шаўрмо́й шаўрмо́ю |
М. |
шаўрме́ |
Крыніцы:
sbm2012.