шаўлю́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шаўлю́жка | шаўлю́жкі | |
| шаўлю́жкі | шаўлю́жак | |
| шаўлю́жцы | шаўлю́жкам | |
| шаўлю́жку | шаўлю́жак | |
| шаўлю́жкай шаўлю́жкаю |
шаўлю́жкамі | |
| шаўлю́жцы | шаўлю́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)