шалапу́ціць
‘дурыцца, блазнаваць, сваволіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шалапу́чу |
шалапу́цім |
| 2-я ас. |
шалапу́ціш |
шалапу́ціце |
| 3-я ас. |
шалапу́ціць |
шалапу́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
шалапу́ціў |
шалапу́цілі |
| ж. |
шалапу́ціла |
| н. |
шалапу́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шалапу́ць |
шалапу́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шалапу́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шалапу́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шалапу́цтва |
| Р. |
шалапу́цтва |
| Д. |
шалапу́цтву |
| В. |
шалапу́цтва |
| Т. |
шалапу́цтвам |
| М. |
шалапу́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Шалафа́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Шалафа́ны |
| Р. |
Шалафа́н Шалафа́наў |
| Д. |
Шалафа́нам |
| В. |
Шалафа́ны |
| Т. |
Шалафа́намі |
| М. |
Шалафа́нах |
шалаха́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шалаха́н |
шалаха́ны |
| Р. |
шалаха́на |
шалаха́наў |
| Д. |
шалаха́ну |
шалаха́нам |
| В. |
шалаха́на |
шалаха́наў |
| Т. |
шалаха́нам |
шалаха́намі |
| М. |
шалаха́не |
шалаха́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шалаха́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Шалаха́наўка |
| Р. |
Шалаха́наўкі |
| Д. |
Шалаха́наўцы |
| В. |
Шалаха́наўку |
| Т. |
Шалаха́наўкай Шалаха́наўкаю |
| М. |
Шалаха́наўцы |
шалаха́ніць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шалаха́ню |
шалаха́нім |
| 2-я ас. |
шалаха́ніш |
шалаха́ніце |
| 3-я ас. |
шалаха́ніць |
шалаха́няць |
| Прошлы час |
| м. |
шалаха́ніў |
шалаха́нілі |
| ж. |
шалаха́ніла |
| н. |
шалаха́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шалаха́нь |
шалаха́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шалаха́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шалахво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шалахво́ст |
шалахво́сты |
| Р. |
шалахво́ста |
шалахво́стаў |
| Д. |
шалахво́сту |
шалахво́стам |
| В. |
шалахво́ста |
шалахво́стаў |
| Т. |
шалахво́стам |
шалахво́стамі |
| М. |
шалахво́сце |
шалахво́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шалахво́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шалахво́стка |
шалахво́сткі |
| Р. |
шалахво́сткі |
шалахво́стак |
| Д. |
шалахво́стцы |
шалахво́сткам |
| В. |
шалахво́стку |
шалахво́стак |
| Т. |
шалахво́сткай шалахво́сткаю |
шалахво́сткамі |
| М. |
шалахво́стцы |
шалахво́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шалахво́сцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шалахво́сцік |
шалахво́сцікі |
| Р. |
шалахво́сціка |
шалахво́сцікаў |
| Д. |
шалахво́сціку |
шалахво́сцікам |
| В. |
шалахво́сціка |
шалахво́сцікаў |
| Т. |
шалахво́сцікам |
шалахво́сцікамі |
| М. |
шалахво́сціку |
шалахво́сціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шалахту́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шалахту́н |
шалахтуны́ |
| Р. |
шалахтуна́ |
шалахтуно́ў |
| Д. |
шалахтуну́ |
шалахтуна́м |
| В. |
шалахтуна́ |
шалахтуно́ў |
| Т. |
шалахтуно́м |
шалахтуна́мі |
| М. |
шалахтуне́ |
шалахтуна́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.