шалапу́ціць
‘дурыцца, блазнаваць, сваволіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шалапу́чу | шалапу́цім | |
| шалапу́ціш | шалапу́ціце | |
| шалапу́ціць | шалапу́цяць | |
| Прошлы час | ||
| шалапу́ціў | шалапу́цілі | |
| шалапу́ціла | ||
| шалапу́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| шалапу́ць | шалапу́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шалапу́цячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)