Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

цурча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цурчы́ць цурча́ць
Прошлы час
м. цурча́ў цурча́лі
ж. цурча́ла
н. цурча́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цурчы́ць цурча́ць
Прошлы час
м. цурчэ́ў цурчэ́лі
ж. цурчэ́ла
н. цурчэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цуры́ць

‘цячы тонкім струменем; ісці, падаць (пра дождж і пад.)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цуры́ць цура́ць
Прошлы час
м. цуры́ў цуры́лі
ж. цуры́ла
н. цуры́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час цуручы́

Крыніцы: piskunou2012.