Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і к м н о у х ы ь э ю я

б г д к н п р с х ц

цурча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	цурчы́ць	цурча́ць
Прошлы час
м.	цурча́ў	цурча́лі
ж.	цурча́ла
н.	цурча́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	цурчы́ць	цурча́ць
Прошлы час
м.	цурчэ́ў	цурчэ́лі
ж.	цурчэ́ла
н.	цурчэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цуры́ць

‘цячы тонкім струменем; ісці, падаць (пра дождж і пад.)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	цуры́ць	цура́ць
Прошлы час
м.	цуры́ў	цуры́лі
ж.	цуры́ла
н.	цуры́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час	цуручы́

Крыніцы: piskunou2012.