цуры́ць
‘цячы тонкім струменем; ісці, падаць (пра дождж і пад.)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цуры́ць | цура́ць | |
| Прошлы час | ||
| цуры́ў | цуры́лі | |
| цуры́ла | ||
| цуры́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цуручы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)