Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узроўняме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узроўняме́р узроўняме́ры
Р. узроўняме́ра узроўняме́раў
Д. узроўняме́ру узроўняме́рам
В. узроўняме́р узроўняме́ры
Т. узроўняме́рам узроўняме́рамі
М. узроўняме́ры узроўняме́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узро́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узро́чнасць
Р. узро́чнасці
Д. узро́чнасці
В. узро́чнасць
Т. узро́чнасцю
М. узро́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́чны узро́чная узро́чнае узро́чныя
Р. узро́чнага узро́чнай
узро́чнае
узро́чнага узро́чных
Д. узро́чнаму узро́чнай узро́чнаму узро́чным
В. узро́чны (неадуш.)
узро́чнага (адуш.)
узро́чную узро́чнае узро́чныя (неадуш.)
узро́чных (адуш.)
Т. узро́чным узро́чнай
узро́чнаю
узро́чным узро́чнымі
М. узро́чным узро́чнай узро́чным узро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чыста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узро́чыста - -

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́чысты узро́чыстая узро́чыстае узро́чыстыя
Р. узро́чыстага узро́чыстай
узро́чыстае
узро́чыстага узро́чыстых
Д. узро́чыстаму узро́чыстай узро́чыстаму узро́чыстым
В. узро́чысты (неадуш.)
узро́чыстага (адуш.)
узро́чыстую узро́чыстае узро́чыстыя (неадуш.)
узро́чыстых (адуш.)
Т. узро́чыстым узро́чыстай
узро́чыстаю
узро́чыстым узро́чыстымі
М. узро́чыстым узро́чыстай узро́чыстым узро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́чысты узро́чыстая узро́чыстае узро́чыстыя
Р. узро́чыстага узро́чыстай
узро́чыстае
узро́чыстага узро́чыстых
Д. узро́чыстаму узро́чыстай узро́чыстаму узро́чыстым
В. узро́чысты (неадуш.)
узро́чыстага (адуш.)
узро́чыстую узро́чыстае узро́чыстыя (неадуш.)
узро́чыстых (адуш.)
Т. узро́чыстым узро́чыстай
узро́чыстаю
узро́чыстым узро́чыстымі
М. узро́чыстым узро́чыстай узро́чыстым узро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

узро́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́шчаны узро́шчаная узро́шчанае узро́шчаныя
Р. узро́шчанага узро́шчанай
узро́шчанае
узро́шчанага узро́шчаных
Д. узро́шчанаму узро́шчанай узро́шчанаму узро́шчаным
В. узро́шчаны (неадуш.)
узро́шчанага (адуш.)
узро́шчаную узро́шчанае узро́шчаныя (неадуш.)
узро́шчаных (адуш.)
Т. узро́шчаным узро́шчанай
узро́шчанаю
узро́шчаным узро́шчанымі
М. узро́шчаным узро́шчанай узро́шчаным узро́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

узро́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узро́шчаны узро́шчаная узро́шчанае узро́шчаныя
Р. узро́шчанага узро́шчанай
узро́шчанае
узро́шчанага узро́шчаных
Д. узро́шчанаму узро́шчанай узро́шчанаму узро́шчаным
В. узро́шчаны (неадуш.)
узро́шчанага (адуш.)
узро́шчаную узро́шчанае узро́шчаныя (неадуш.)
узро́шчаных (адуш.)
Т. узро́шчаным узро́шчанай
узро́шчанаю
узро́шчаным узро́шчанымі
М. узро́шчаным узро́шчанай узро́шчаным узро́шчаных

Кароткая форма: узро́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

узро́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узро́шчванне
Р. узро́шчвання
Д. узро́шчванню
В. узро́шчванне
Т. узро́шчваннем
М. узро́шчванні

Крыніцы: piskunou2012.

узро́шчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узро́шчваю узро́шчваем
2-я ас. узро́шчваеш узро́шчваеце
3-я ас. узро́шчвае узро́шчваюць
Прошлы час
м. узро́шчваў узро́шчвалі
ж. узро́шчвала
н. узро́шчвала
Загадны лад
2-я ас. узро́шчвай узро́шчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узро́шчваючы

Крыніцы: piskunou2012.