узнаўля́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узнаўля́льнік |
узнаўля́льнікі |
Р. |
узнаўля́льніку |
узнаўля́льнікаў |
Д. |
узнаўля́льніку |
узнаўля́льнікам |
В. |
узнаўля́льнік |
узнаўля́льнікі |
Т. |
узнаўля́льнікам |
узнаўля́льнікамі |
М. |
узнаўля́льніку |
узнаўля́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узнаўля́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узнаўля́льніца |
узнаўля́льніцы |
Р. |
узнаўля́льніцы |
узнаўля́льніц |
Д. |
узнаўля́льніцы |
узнаўля́льніцам |
В. |
узнаўля́льніцу |
узнаўля́льніц |
Т. |
узнаўля́льніцай узнаўля́льніцаю |
узнаўля́льніцамі |
М. |
узнаўля́льніцы |
узнаўля́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узнаўля́ецца |
узнаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
узнаўля́ўся |
узнаўля́ліся |
ж. |
узнаўля́лася |
н. |
узнаўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узнаўля́ю |
узнаўля́ем |
2-я ас. |
узнаўля́еш |
узнаўля́еце |
3-я ас. |
узнаўля́е |
узнаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
узнаўля́ў |
узнаўля́лі |
ж. |
узнаўля́ла |
н. |
узнаўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узнаўля́й |
узнаўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узнаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Узна́цк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Узна́цк |
Р. |
Узна́цка |
Д. |
Узна́цку |
В. |
Узна́цк |
Т. |
Узна́цкам |
М. |
Узна́цку |
узнача́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узнача́ленне |
Р. |
узнача́лення |
Д. |
узнача́ленню |
В. |
узнача́ленне |
Т. |
узнача́леннем |
М. |
узнача́ленні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
узнача́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узнача́лены |
узнача́леная |
узнача́ленае |
узнача́леныя |
Р. |
узнача́ленага |
узнача́ленай узнача́ленае |
узнача́ленага |
узнача́леных |
Д. |
узнача́ленаму |
узнача́ленай |
узнача́ленаму |
узнача́леным |
В. |
узнача́лены (неадуш.) узнача́ленага (адуш.) |
узнача́леную |
узнача́ленае |
узнача́леныя (неадуш.) узнача́леных (адуш.) |
Т. |
узнача́леным |
узнача́ленай узнача́ленаю |
узнача́леным |
узнача́ленымі |
М. |
узнача́леным |
узнача́ленай |
узнача́леным |
узнача́леных |
Кароткая форма: узнача́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнача́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узнача́лю |
узнача́лім |
2-я ас. |
узнача́ліш |
узнача́ліце |
3-я ас. |
узнача́ліць |
узнача́ляць |
Прошлы час |
м. |
узнача́ліў |
узнача́лілі |
ж. |
узнача́ліла |
н. |
узнача́ліла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узнача́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.