тэмперава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тэмперу́ю |
тэмперу́ем |
2-я ас. |
тэмперу́еш |
тэмперу́еце |
3-я ас. |
тэмперу́е |
тэмперу́юць |
Прошлы час |
м. |
тэмперава́ў |
тэмперава́лі |
ж. |
тэмперава́ла |
н. |
тэмперава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тэмперу́й |
тэмперу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
тэмперава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэмпера́мент
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэмпера́мент |
тэмпера́менты |
Р. |
тэмпера́менту |
тэмпера́ментаў |
Д. |
тэмпера́менту |
тэмпера́ментам |
В. |
тэмпера́мент |
тэмпера́менты |
Т. |
тэмпера́ментам |
тэмпера́ментамі |
М. |
тэмпера́менце |
тэмпера́ментах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмпера́ментна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тэмпера́ментна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
тэмпера́ментнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэмпера́ментнасць |
Р. |
тэмпера́ментнасці |
Д. |
тэмпера́ментнасці |
В. |
тэмпера́ментнасць |
Т. |
тэмпера́ментнасцю |
М. |
тэмпера́ментнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмпера́ментны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэмпера́ментны |
тэмпера́ментная |
тэмпера́ментнае |
тэмпера́ментныя |
Р. |
тэмпера́ментнага |
тэмпера́ментнай тэмпера́ментнае |
тэмпера́ментнага |
тэмпера́ментных |
Д. |
тэмпера́ментнаму |
тэмпера́ментнай |
тэмпера́ментнаму |
тэмпера́ментным |
В. |
тэмпера́ментны (неадуш.) тэмпера́ментнага (адуш.) |
тэмпера́ментную |
тэмпера́ментнае |
тэмпера́ментныя (неадуш.) тэмпера́ментных (адуш.) |
Т. |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментнай тэмпера́ментнаю |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментнымі |
М. |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментнай |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмперату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэмперату́ра |
тэмперату́ры |
Р. |
тэмперату́ры |
тэмперату́р |
Д. |
тэмперату́ры |
тэмперату́рам |
В. |
тэмперату́ру |
тэмперату́ры |
Т. |
тэмперату́рай тэмперату́раю |
тэмперату́рамі |
М. |
тэмперату́ры |
тэмперату́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмператураправо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэмператураправо́днасць |
Р. |
тэмператураправо́днасці |
Д. |
тэмператураправо́днасці |
В. |
тэмператураправо́днасць |
Т. |
тэмператураправо́днасцю |
М. |
тэмператураправо́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэмперату́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тэмперату́рна |
- |
- |
тэмперату́рна-вільго́тнасны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэмперату́рна-вільго́тнасны |
тэмперату́рна-вільго́тнасная |
тэмперату́рна-вільго́тнаснае |
тэмперату́рна-вільго́тнасныя |
Р. |
тэмперату́рна-вільго́тнаснага |
тэмперату́рна-вільго́тнаснай тэмперату́рна-вільго́тнаснае |
тэмперату́рна-вільго́тнаснага |
тэмперату́рна-вільго́тнасных |
Д. |
тэмперату́рна-вільго́тнаснаму |
тэмперату́рна-вільго́тнаснай |
тэмперату́рна-вільго́тнаснаму |
тэмперату́рна-вільго́тнасным |
В. |
тэмперату́рна-вільго́тнасны (неадуш.) тэмперату́рна-вільго́тнаснага (адуш.) |
тэмперату́рна-вільго́тнасную |
тэмперату́рна-вільго́тнаснае |
тэмперату́рна-вільго́тнасныя (неадуш.) тэмперату́рна-вільго́тнасных (адуш.) |
Т. |
тэмперату́рна-вільго́тнасным |
тэмперату́рна-вільго́тнаснай тэмперату́рна-вільго́тнаснаю |
тэмперату́рна-вільго́тнасным |
тэмперату́рна-вільго́тнаснымі |
М. |
тэмперату́рна-вільго́тнасным |
тэмперату́рна-вільго́тнаснай |
тэмперату́рна-вільго́тнасным |
тэмперату́рна-вільго́тнасных |
Крыніцы:
piskunou2012.