Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Татаршчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Татаршчы́на
Р. Татаршчы́ны
Д. Татаршчы́не
В. Татаршчы́ну
Т. Татаршчы́най
Татаршчы́наю
М. Татаршчы́не

Тата́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тата́ры
Р. Тата́р
Тата́раў
Д. Тата́рам
В. Тата́ры
Т. Тата́рамі
М. Тата́рах

тата́рын

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тата́рын тата́ры
Р. тата́рына тата́р
тата́раў
Д. тата́рыну тата́рам
В. тата́рына тата́р
тата́раў
Т. тата́рынам тата́рамі
М. тата́рыне тата́рах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Тата́рыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тата́рыя
Р. Тата́рыі
Д. Тата́рыі
В. Тата́рыю
Т. Тата́рыяй
Тата́рыяю
М. Тата́рыі

Татар’я́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Татар’я́
Р. Татар’і́
Д. Татар’і́
В. Татар’ю́
Т. Татар’ё́й
Татар’ё́ю
М. Татар’і́

та́таў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. та́таў та́тава та́тава та́тавы
Р. та́тавага та́тавай
та́тавае
та́тавага та́тавых
Д. та́таваму та́тавай та́таваму та́тавым
В. та́таў (неадуш.)
та́тавага (адуш.)
та́таву та́тава та́тавы (неадуш.)
та́тавых (адуш.)
Т. та́тавым та́тавай
та́таваю
та́тавым та́тавымі
М. та́тавым та́тавай та́тавым та́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тата́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тата́хканне
Р. тата́хкання
Д. тата́хканню
В. тата́хканне
Т. тата́хканнем
М. тата́хканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тата́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тата́хкаю тата́хкаем
2-я ас. тата́хкаеш тата́хкаеце
3-я ас. тата́хкае тата́хкаюць
Прошлы час
м. тата́хкаў тата́хкалі
ж. тата́хкала
н. тата́хкала
Загадны лад
2-я ас. тата́хкай тата́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тата́хкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тата́хнуць

‘утварыць грукат, шум; стукнуць, разбіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тата́хну тата́хнем
2-я ас. тата́хнеш тата́хнеце
3-я ас. тата́хне тата́хнуць
Прошлы час
м. тата́хнуў тата́хнулі
ж. тата́хнула
н. тата́хнула
Загадны лад
2-я ас. тата́хні тата́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час тата́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

та́тачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. та́тачка та́тачкі
Р. та́тачкі та́тачак
Д. та́тачку та́тачкам
В. та́тачку та́тачак
Т. та́тачкам та́тачкамі
М. та́тачку та́тачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.