Татаршчы́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Татаршчы́на | |
Татаршчы́ны | |
Татаршчы́не | |
Татаршчы́ну | |
Татаршчы́най Татаршчы́наю |
|
Татаршчы́не |
Татаршчы́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Татаршчы́на | |
Татаршчы́ны | |
Татаршчы́не | |
Татаршчы́ну | |
Татаршчы́най Татаршчы́наю |
|
Татаршчы́не |
Тата́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Тата́ры | |
Тата́р Тата́раў |
|
Тата́рам | |
Тата́ры | |
Тата́рамі | |
Тата́рах |
тата́рын
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тата́рын | тата́ры | |
тата́рына | тата́р тата́раў |
|
тата́рыну | тата́рам | |
тата́рына | тата́р тата́раў |
|
тата́рынам | тата́рамі | |
тата́рыне | тата́рах |
Крыніцы:
Тата́рыя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Тата́рыя | |
Тата́рыі | |
Тата́рыі | |
Тата́рыю | |
Тата́рыяй Тата́рыяю |
|
Тата́рыі |
Татар’я́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Татар’я́ | |
Татар’і́ | |
Татар’і́ | |
Татар’ю́ | |
Татар’ё́й Татар’ё́ю |
|
Татар’і́ |
та́таў
прыметнік, прыналежны
та́таў | та́тава | та́тава | та́тавы | |
та́тавага | та́тавай та́тавае |
та́тавага | та́тавых | |
та́таваму | та́тавай | та́таваму | та́тавым | |
та́таў ( та́тавага ( |
та́таву | та́тава | та́тавы ( та́тавых ( |
|
та́тавым | та́тавай та́таваю |
та́тавым | та́тавымі | |
та́тавым | та́тавай | та́тавым | та́тавых |
Крыніцы:
тата́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тата́хканне | |
тата́хкання | |
тата́хканню | |
тата́хканне | |
тата́хканнем | |
тата́хканні |
Крыніцы:
тата́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
тата́хкаю | тата́хкаем | |
тата́хкаеш | тата́хкаеце | |
тата́хкае | тата́хкаюць | |
Прошлы час | ||
тата́хкаў | тата́хкалі | |
тата́хкала | ||
тата́хкала | ||
Загадны лад | ||
тата́хкай | тата́хкайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
тата́хкаючы |
Крыніцы:
тата́хнуць
‘утварыць грукат, шум; стукнуць, разбіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
тата́хну | тата́хнем | |
тата́хнеш | тата́хнеце | |
тата́хне | тата́хнуць | |
Прошлы час | ||
тата́хнуў | тата́хнулі | |
тата́хнула | ||
тата́хнула | ||
Загадны лад | ||
тата́хні | тата́хніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
тата́хнуўшы |
Крыніцы:
та́тачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
та́тачка | та́тачкі | |
та́тачкі | та́тачак | |
та́тачку | та́тачкам | |
та́тачку | та́тачак | |
та́тачкам | та́тачкамі | |
та́тачку | та́тачках |
Крыніцы: