смята́ннік
‘чалавек, які любіць смятану’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
смята́ннік |
смята́ннікі |
Р. |
смята́нніка |
смята́ннікаў |
Д. |
смята́нніку |
смята́ннікам |
В. |
смята́нніка |
смята́ннікаў |
Т. |
смята́ннікам |
смята́ннікамі |
М. |
смята́нніку |
смята́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
смята́ннік
‘пасудзіна; піражок’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
смята́ннік |
смята́ннікі |
Р. |
смята́нніка |
смята́ннікаў |
Д. |
смята́нніку |
смята́ннікам |
В. |
смята́ннік |
смята́ннікі |
Т. |
смята́ннікам |
смята́ннікамі |
М. |
смята́нніку |
смята́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
смята́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
смята́нніца |
смята́нніцы |
Р. |
смята́нніцы |
смята́нніц |
Д. |
смята́нніцы |
смята́нніцам |
В. |
смята́нніцу |
смята́нніц |
Т. |
смята́нніцай смята́нніцаю |
смята́нніцамі |
М. |
смята́нніцы |
смята́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
смята́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
смята́нны |
смята́нная |
смята́ннае |
смята́нныя |
Р. |
смята́ннага |
смята́ннай смята́ннае |
смята́ннага |
смята́нных |
Д. |
смята́ннаму |
смята́ннай |
смята́ннаму |
смята́нным |
В. |
смята́нны (неадуш.) смята́ннага (адуш.) |
смята́нную |
смята́ннае |
смята́нныя (неадуш.) смята́нных (адуш.) |
Т. |
смята́нным |
смята́ннай смята́ннаю |
смята́нным |
смята́ннымі |
М. |
смята́нным |
смята́ннай |
смята́нным |
смята́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
смяхо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
смяхо́та |
Р. |
смяхо́ты |
Д. |
смяхо́це |
В. |
смяхо́ту |
Т. |
смяхо́тай смяхо́таю |
М. |
смяхо́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
смяхо́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
смяхо́тна |
смяхо́тней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
смяхо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
смяхо́тнасць |
Р. |
смяхо́тнасці |
Д. |
смяхо́тнасці |
В. |
смяхо́тнасць |
Т. |
смяхо́тнасцю |
М. |
смяхо́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.