смята́ннік
‘чалавек, які любіць смятану’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| смята́ннік | смята́ннікі | |
| смята́нніка | смята́ннікаў | |
| смята́нніку | смята́ннікам | |
| смята́нніка | смята́ннікаў | |
| смята́ннікам | смята́ннікамі | |
| смята́нніку | смята́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)