рашу́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рашу́чы |
рашу́чая |
рашу́чае |
рашу́чыя |
| Р. |
рашу́чага |
рашу́чай рашу́чае |
рашу́чага |
рашу́чых |
| Д. |
рашу́чаму |
рашу́чай |
рашу́чаму |
рашу́чым |
| В. |
рашу́чы (неадуш.) рашу́чага (адуш.) |
рашу́чую |
рашу́чае |
рашу́чыя (неадуш.) рашу́чых (адуш.) |
| Т. |
рашу́чым |
рашу́чай рашу́чаю |
рашу́чым |
рашу́чымі |
| М. |
рашу́чым |
рашу́чай |
рашу́чым |
рашу́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рашчы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рашчы́на |
| Р. |
рашчы́ны |
| Д. |
рашчы́не |
| В. |
рашчы́ну |
| Т. |
рашчы́най рашчы́наю |
| М. |
рашчы́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
рашчы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рашчы́нены |
рашчы́неная |
рашчы́ненае |
рашчы́неныя |
| Р. |
рашчы́ненага |
рашчы́ненай рашчы́ненае |
рашчы́ненага |
рашчы́неных |
| Д. |
рашчы́ненаму |
рашчы́ненай |
рашчы́ненаму |
рашчы́неным |
| В. |
рашчы́нены (неадуш.) рашчы́ненага (адуш.) |
рашчы́неную |
рашчы́ненае |
рашчы́неныя (неадуш.) рашчы́неных (адуш.) |
| Т. |
рашчы́неным |
рашчы́ненай рашчы́ненаю |
рашчы́неным |
рашчы́ненымі |
| М. |
рашчы́неным |
рашчы́ненай |
рашчы́неным |
рашчы́неных |
Кароткая форма: рашчы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рашчыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рашчыню́ |
рашчы́нім |
| 2-я ас. |
рашчы́ніш |
рашчы́ніце |
| 3-я ас. |
рашчы́ніць |
рашчы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
рашчыні́ў |
рашчыні́лі |
| ж. |
рашчыні́ла |
| н. |
рашчыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рашчыні́ |
рашчыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рашчыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рашчыня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
рашчыня́ецца |
рашчыня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
рашчыня́ўся |
рашчыня́ліся |
| ж. |
рашчыня́лася |
| н. |
рашчыня́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рашчыня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рашчыня́ю |
рашчыня́ем |
| 2-я ас. |
рашчыня́еш |
рашчыня́еце |
| 3-я ас. |
рашчыня́е |
рашчыня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рашчыня́ў |
рашчыня́лі |
| ж. |
рашчыня́ла |
| н. |
рашчыня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рашчыня́й |
рашчыня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рашчыня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рашчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рашчэ́нне |
| Р. |
рашчэ́ння |
| Д. |
рашчэ́нню |
| В. |
рашчэ́нне |
| Т. |
рашчэ́ннем |
| М. |
рашчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ра́шын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ра́шын |
| Р. |
Ра́шына |
| Д. |
Ра́шыну |
| В. |
Ра́шын |
| Т. |
Ра́шынам |
| М. |
Ра́шыне |