раката́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ракачу́ |
рако́чам |
2-я ас. |
рако́чаш |
рако́чаце |
3-я ас. |
рако́ча |
рако́чуць |
Прошлы час |
м. |
раката́ў |
раката́лі |
ж. |
раката́ла |
н. |
раката́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ракачы́ |
ракачы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рако́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ракатлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ракатлі́вы |
ракатлі́вая |
ракатлі́вае |
ракатлі́выя |
Р. |
ракатлі́вага |
ракатлі́вай ракатлі́вае |
ракатлі́вага |
ракатлі́вых |
Д. |
ракатлі́ваму |
ракатлі́вай |
ракатлі́ваму |
ракатлі́вым |
В. |
ракатлі́вы (неадуш.) ракатлі́вага (адуш.) |
ракатлі́вую |
ракатлі́вае |
ракатлі́выя (неадуш.) ракатлі́вых (адуш.) |
Т. |
ракатлі́вым |
ракатлі́вай ракатлі́ваю |
ракатлі́вым |
ракатлі́вымі |
М. |
ракатлі́вым |
ракатлі́вай |
ракатлі́вым |
ракатлі́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Ра́каў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ра́каў |
Р. |
Ра́кава |
Д. |
Ра́каву |
В. |
Ра́каў |
Т. |
Ра́кавам |
М. |
Ра́каве |
ра́каўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ра́каўка |
ра́каўкі |
Р. |
ра́каўкі |
ра́кавак |
Д. |
ра́каўцы |
ра́каўкам |
В. |
ра́каўку |
ра́каўкі |
Т. |
ра́каўкай ра́каўкаю |
ра́каўкамі |
М. |
ра́каўцы |
ра́каўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ра́каўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ра́каўскі |
ра́каўская |
ра́каўскае |
ра́каўскія |
Р. |
ра́каўскага |
ра́каўскай ра́каўскае |
ра́каўскага |
ра́каўскіх |
Д. |
ра́каўскаму |
ра́каўскай |
ра́каўскаму |
ра́каўскім |
В. |
ра́каўскі (неадуш.) ра́каўскага (адуш.) |
ра́каўскую |
ра́каўскае |
ра́каўскія (неадуш.) ра́каўскіх (адуш.) |
Т. |
ра́каўскім |
ра́каўскай ра́каўскаю |
ра́каўскім |
ра́каўскімі |
М. |
ра́каўскім |
ра́каўскай |
ра́каўскім |
ра́каўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ракаўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ракаўсто́йлівасць |
Р. |
ракаўсто́йлівасці |
Д. |
ракаўсто́йлівасці |
В. |
ракаўсто́йлівасць |
Т. |
ракаўсто́йлівасцю |
М. |
ракаўсто́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ракаўсто́йлівы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ракаўсто́йлівы |
ракаўсто́йлівая |
ракаўсто́йлівае |
ракаўсто́йлівыя |
Р. |
ракаўсто́йлівага |
ракаўсто́йлівай ракаўсто́йлівае |
ракаўсто́йлівага |
ракаўсто́йлівых |
Д. |
ракаўсто́йліваму |
ракаўсто́йлівай |
ракаўсто́йліваму |
ракаўсто́йлівым |
В. |
ракаўсто́йлівы (неадуш.) ракаўсто́йлівага (адуш.) |
ракаўсто́йлівую |
ракаўсто́йлівае |
ракаўсто́йлівыя (неадуш.) ракаўсто́йлівых (адуш.) |
Т. |
ракаўсто́йлівым |
ракаўсто́йлівай ракаўсто́йліваю |
ракаўсто́йлівым |
ракаўсто́йлівымі |
М. |
ракаўсто́йлівым |
ракаўсто́йлівай |
ракаўсто́йлівым |
ракаўсто́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Ра́каўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ра́каўцы |
Р. |
Ра́каўцаў |
Д. |
Ра́каўцам |
В. |
Ра́каўцы |
Т. |
Ра́каўцамі |
М. |
Ра́каўцах |
ракаўча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ракаўча́нка |
ракаўча́нкі |
Р. |
ракаўча́нкі |
ракаўча́нак |
Д. |
ракаўча́нцы |
ракаўча́нкам |
В. |
ракаўча́нку |
ракаўча́нак |
Т. |
ракаўча́нкай ракаўча́нкаю |
ракаўча́нкамі |
М. |
ракаўча́нцы |
ракаўча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ра́каўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ра́каўшчына |
Р. |
Ра́каўшчыны |
Д. |
Ра́каўшчыне |
В. |
Ра́каўшчыну |
Т. |
Ра́каўшчынай Ра́каўшчынаю |
М. |
Ра́каўшчыне |