Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пая́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пая́льны пая́льная пая́льнае пая́льныя
Р. пая́льнага пая́льнай
пая́льнае		 пая́льнага пая́льных
Д. пая́льнаму пая́льнай пая́льнаму пая́льным
В. пая́льны (неадуш.)
пая́льнага (адуш.)		 пая́льную пая́льнае пая́льныя (неадуш.)
пая́льных (адуш.)
Т. пая́льным пая́льнай
пая́льнаю		 пая́льным пая́льнымі
М. пая́льным пая́льнай пая́льным пая́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пая́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пая́льшчык пая́льшчыкі
Р. пая́льшчыка пая́льшчыкаў
Д. пая́льшчыку пая́льшчыкам
В. пая́льшчыка пая́льшчыкаў
Т. пая́льшчыкам пая́льшчыкамі
М. пая́льшчыку пая́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пая́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пая́льшчыца пая́льшчыцы
Р. пая́льшчыцы пая́льшчыц
Д. пая́льшчыцы пая́льшчыцам
В. пая́льшчыцу пая́льшчыц
Т. пая́льшчыцай
пая́льшчыцаю		 пая́льшчыцамі
М. пая́льшчыцы пая́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паямчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паямчэ́е паямчэ́юць
Прошлы час
м. паямчэ́ў паямчэ́лі
ж. паямчэ́ла
н. паямчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паямчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Пая́начы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пая́начы
Р. Пая́нач
Пая́начаў
Д. Пая́начам
В. Пая́начы
Т. Пая́начамі
М. Пая́начах

пая́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пая́нне
Р. пая́ння
Д. пая́нню
В. пая́нне
Т. пая́ннем
М. пая́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пая́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пая́ны пая́ная пая́нае пая́ныя
Р. пая́нага пая́най
пая́нае		 пая́нага пая́ных
Д. пая́наму пая́най пая́наму пая́ным
В. пая́ны (неадуш.)
пая́нага (адуш.)		 пая́ную пая́нае пая́ныя (неадуш.)
пая́ных (адуш.)
Т. пая́ным пая́най
пая́наю		 пая́ным пая́нымі
М. пая́ным пая́най пая́ным пая́ных

Крыніцы: piskunou2012.

пая́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пая́ны пая́ная пая́нае пая́ныя
Р. пая́нага пая́най
пая́нае		 пая́нага пая́ных
Д. пая́наму пая́най пая́наму пая́ным
В. пая́ны (неадуш.)
пая́нага (адуш.)		 пая́ную пая́нае пая́ныя (неадуш.)
пая́ных (адуш.)
Т. пая́ным пая́най
пая́наю		 пая́ным пая́нымі
М. пая́ным пая́най пая́ным пая́ных

Кароткая форма: пая́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пая́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пая́рак
Р. пая́рку
Д. пая́рку
В. пая́рак
Т. пая́ркам
М. пая́рку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пая́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пая́ркавы пая́ркавая пая́ркавае пая́ркавыя
Р. пая́ркавага пая́ркавай
пая́ркавае		 пая́ркавага пая́ркавых
Д. пая́ркаваму пая́ркавай пая́ркаваму пая́ркавым
В. пая́ркавы (неадуш.)
пая́ркавага (адуш.)		 пая́ркавую пая́ркавае пая́ркавыя (неадуш.)
пая́ркавых (адуш.)
Т. пая́ркавым пая́ркавай
пая́ркаваю		 пая́ркавым пая́ркавымі
М. пая́ркавым пая́ркавай пая́ркавым пая́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.