паэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паэтызава́ны |
паэтызава́ная |
паэтызава́нае |
паэтызава́ныя |
Р. |
паэтызава́нага |
паэтызава́най паэтызава́нае |
паэтызава́нага |
паэтызава́ных |
Д. |
паэтызава́наму |
паэтызава́най |
паэтызава́наму |
паэтызава́ным |
В. |
паэтызава́ны (неадуш.) паэтызава́нага (адуш.) |
паэтызава́ную |
паэтызава́нае |
паэтызава́ныя (неадуш.) паэтызава́ных (адуш.) |
Т. |
паэтызава́ным |
паэтызава́най паэтызава́наю |
паэтызава́ным |
паэтызава́нымі |
М. |
паэтызава́ным |
паэтызава́най |
паэтызава́ным |
паэтызава́ных |
Кароткая форма: паэтызава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паэтызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
паэтызу́ецца |
паэтызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
паэтызава́ўся |
паэтызава́ліся |
ж. |
паэтызава́лася |
н. |
паэтызава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паэтызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паэтызу́ю |
паэтызу́ем |
2-я ас. |
паэтызу́еш |
паэтызу́еце |
3-я ас. |
паэтызу́е |
паэтызу́юць |
Прошлы час |
м. |
паэтызава́ў |
паэтызава́лі |
ж. |
паэтызава́ла |
н. |
паэтызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паэтызу́й |
паэтызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
паэтызу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паэтыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
паэтыза́цыя |
Р. |
паэтыза́цыі |
Д. |
паэтыза́цыі |
В. |
паэтыза́цыю |
Т. |
паэтыза́цыяй паэтыза́цыяю |
М. |
паэтыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паэты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паэты́зм |
паэты́змы |
Р. |
паэты́зма |
паэты́змаў |
Д. |
паэты́зму |
паэты́змам |
В. |
паэты́зм |
паэты́змы |
Т. |
паэты́змам |
паэты́змамі |
М. |
паэты́зме |
паэты́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
паэ́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
паэ́тыка |
Р. |
паэ́тыкі |
Д. |
паэ́тыцы |
В. |
паэ́тыку |
Т. |
паэ́тыкай паэ́тыкаю |
М. |
паэ́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паэты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
паэты́чна |
паэты́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
паэты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
паэты́чнасць |
Р. |
паэты́чнасці |
Д. |
паэты́чнасці |
В. |
паэты́чнасць |
Т. |
паэты́чнасцю |
М. |
паэты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.