падабу́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
падабу́ты |
падабу́тая |
падабу́тае |
падабу́тыя |
Р. |
падабу́тага |
падабу́тай падабу́тае |
падабу́тага |
падабу́тых |
Д. |
падабу́таму |
падабу́тай |
падабу́таму |
падабу́тым |
В. |
падабу́ты (неадуш.) падабу́тага (адуш.) |
падабу́тую |
падабу́тае |
падабу́тыя (неадуш.) падабу́тых (адуш.) |
Т. |
падабу́тым |
падабу́тай падабу́таю |
падабу́тым |
падабу́тымі |
М. |
падабу́тым |
падабу́тай |
падабу́тым |
падабу́тых |
Кароткая форма: падабу́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
падабу́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падабу́юся |
падабу́емся |
2-я ас. |
падабу́ешся |
падабу́ецеся |
3-я ас. |
падабу́ецца |
падабу́юцца |
Прошлы час |
м. |
падабу́ўся |
падабу́ліся |
ж. |
падабу́лася |
н. |
падабу́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
падабу́йся |
падабу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
падабу́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
падабу́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падабу́ю |
падабу́ем |
2-я ас. |
падабу́еш |
падабу́еце |
3-я ас. |
падабу́е |
падабу́юць |
Прошлы час |
м. |
падабу́ў |
падабу́лі |
ж. |
падабу́ла |
н. |
падабу́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
падабу́й |
падабу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
падабу́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падабяца́ць
‘падабяцаць што-небудзь і без прамога дапаўнення (з інфінітывам)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
падабяца́ю |
падабяца́ем |
2-я ас. |
падабяца́еш |
падабяца́еце |
3-я ас. |
падабяца́е |
падабяца́юць |
Прошлы час |
м. |
падабяца́ў |
падабяца́лі |
ж. |
падабяца́ла |
н. |
падабяца́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
падабяца́й |
падабяца́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
падабяца́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
падава́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
падава́лка |
падава́лкі |
Р. |
падава́лкі |
падава́лак |
Д. |
падава́лцы |
падава́лкам |
В. |
падава́лку |
падава́лкі |
Т. |
падава́лкай падава́лкаю |
падава́лкамі |
М. |
падава́лцы |
падава́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
падава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
падава́льнік |
падава́льнікі |
Р. |
падава́льніка |
падава́льнікаў |
Д. |
падава́льніку |
падава́льнікам |
В. |
падава́льніка |
падава́льнікаў |
Т. |
падава́льнікам |
падава́льнікамі |
М. |
падава́льніку |
падава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
падава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
падава́льніца |
падава́льніцы |
Р. |
падава́льніцы |
падава́льніц |
Д. |
падава́льніцы |
падава́льніцам |
В. |
падава́льніцу |
падава́льніц |
Т. |
падава́льніцай падава́льніцаю |
падава́льніцамі |
М. |
падава́льніцы |
падава́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
падава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
падава́льшчык |
падава́льшчыкі |
Р. |
падава́льшчыка |
падава́льшчыкаў |
Д. |
падава́льшчыку |
падава́льшчыкам |
В. |
падава́льшчыка |
падава́льшчыкаў |
Т. |
падава́льшчыкам |
падава́льшчыкамі |
М. |
падава́льшчыку |
падава́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падава́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
падава́льшчыца |
падава́льшчыцы |
Р. |
падава́льшчыцы |
падава́льшчыц |
Д. |
падава́льшчыцы |
падава́льшчыцам |
В. |
падава́льшчыцу |
падава́льшчыц |
Т. |
падава́льшчыцай падава́льшчыцаю |
падава́льшчыцамі |
М. |
падава́льшчыцы |
падава́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.