Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мэ́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́каю мэ́каем
2-я ас. мэ́каеш мэ́каеце
3-я ас. мэ́кае мэ́каюць
Прошлы час
м. мэ́каў мэ́калі
ж. мэ́кала
н. мэ́кала
Загадны лад
2-я ас. мэ́кай мэ́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэ́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мэ́кну мэ́кнем
2-я ас. мэ́кнеш мэ́кнеце
3-я ас. мэ́кне мэ́кнуць
Прошлы час
м. мэ́кнуў мэ́кнулі
ж. мэ́кнула
н. мэ́кнула
Загадны лад
2-я ас. мэ́кні мэ́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час мэ́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэла́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мэла́н
Р. мэла́ну
Д. мэла́ну
В. мэла́н
Т. мэла́нам
М. мэла́не

Крыніцы: piskunou2012.

мэ́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мэ́н
Р. мэ́на
Д. мэ́ну
В. мэ́на
Т. мэ́нам
М. мэ́не

Крыніцы: piskunou2012.

Мэ́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мэ́н
Р. Мэ́на
Д. Мэ́ну
В. Мэ́н
Т. Мэ́нам
М. Мэ́не

мэ́ндлік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мэ́ндлік мэ́ндлікі
Р. мэ́ндліка мэ́ндлікаў
Д. мэ́ндліку мэ́ндлікам
В. мэ́ндлік мэ́ндлікі
Т. мэ́ндлікам мэ́ндлікамі
М. мэ́ндліку мэ́ндліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэ́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́нчуся мэ́нчымся
2-я ас. мэ́нчышся мэ́нчыцеся
3-я ас. мэ́нчыцца мэ́нчацца
Прошлы час
м. мэ́нчыўся мэ́нчыліся
ж. мэ́нчылася
н. мэ́нчылася
Загадны лад
2-я ас. мэ́нчыся мэ́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́нчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

мэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́нчу мэ́нчым
2-я ас. мэ́нчыш мэ́нчыце
3-я ас. мэ́нчыць мэ́нчаць
Прошлы час
м. мэ́нчыў мэ́нчылі
ж. мэ́нчыла
н. мэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. мэ́нчы мэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́нчачы

Крыніцы: piskunou2012.

мэ́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мэ́р мэ́ры
Р. мэ́ра мэ́раў
Д. мэ́ру мэ́рам
В. мэ́ра мэ́раў
Т. мэ́рам мэ́рамі
М. мэ́ру мэ́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэ́рам

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мэ́рам - -

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.