мэ́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мэ́каю |
мэ́каем |
2-я ас. |
мэ́каеш |
мэ́каеце |
3-я ас. |
мэ́кае |
мэ́каюць |
Прошлы час |
м. |
мэ́каў |
мэ́калі |
ж. |
мэ́кала |
н. |
мэ́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
мэ́кай |
мэ́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мэ́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мэ́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мэ́кну |
мэ́кнем |
2-я ас. |
мэ́кнеш |
мэ́кнеце |
3-я ас. |
мэ́кне |
мэ́кнуць |
Прошлы час |
м. |
мэ́кнуў |
мэ́кнулі |
ж. |
мэ́кнула |
н. |
мэ́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
мэ́кні |
мэ́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
мэ́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мэла́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мэла́н |
Р. |
мэла́ну |
Д. |
мэла́ну |
В. |
мэла́н |
Т. |
мэла́нам |
М. |
мэла́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
мэ́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мэ́н |
Р. |
мэ́на |
Д. |
мэ́ну |
В. |
мэ́на |
Т. |
мэ́нам |
М. |
мэ́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мэ́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мэ́н |
Р. |
Мэ́на |
Д. |
Мэ́ну |
В. |
Мэ́н |
Т. |
Мэ́нам |
М. |
Мэ́не |
мэ́ндлік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мэ́ндлік |
мэ́ндлікі |
Р. |
мэ́ндліка |
мэ́ндлікаў |
Д. |
мэ́ндліку |
мэ́ндлікам |
В. |
мэ́ндлік |
мэ́ндлікі |
Т. |
мэ́ндлікам |
мэ́ндлікамі |
М. |
мэ́ндліку |
мэ́ндліках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мэ́нчыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мэ́нчуся |
мэ́нчымся |
2-я ас. |
мэ́нчышся |
мэ́нчыцеся |
3-я ас. |
мэ́нчыцца |
мэ́нчацца |
Прошлы час |
м. |
мэ́нчыўся |
мэ́нчыліся |
ж. |
мэ́нчылася |
н. |
мэ́нчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
мэ́нчыся |
мэ́нчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мэ́нчачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
мэ́нчыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мэ́нчу |
мэ́нчым |
2-я ас. |
мэ́нчыш |
мэ́нчыце |
3-я ас. |
мэ́нчыць |
мэ́нчаць |
Прошлы час |
м. |
мэ́нчыў |
мэ́нчылі |
ж. |
мэ́нчыла |
н. |
мэ́нчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
мэ́нчы |
мэ́нчыце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мэ́нчачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мэ́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мэ́р |
мэ́ры |
Р. |
мэ́ра |
мэ́раў |
Д. |
мэ́ру |
мэ́рам |
В. |
мэ́ра |
мэ́раў |
Т. |
мэ́рам |
мэ́рамі |
М. |
мэ́ру |
мэ́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мэ́рам
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
мэ́рам |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.