Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абвгдежзйклмнопрстўфхцчшя-

лакаматывабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакаматывабудаўні́чы лакаматывабудаўні́чая лакаматывабудаўні́чае лакаматывабудаўні́чыя
Р. лакаматывабудаўні́чага лакаматывабудаўні́чай
лакаматывабудаўні́чае		 лакаматывабудаўні́чага лакаматывабудаўні́чых
Д. лакаматывабудаўні́чаму лакаматывабудаўні́чай лакаматывабудаўні́чаму лакаматывабудаўні́чым
В. лакаматывабудаўні́чы (неадуш.)
лакаматывабудаўні́чага (адуш.)		 лакаматывабудаўні́чую лакаматывабудаўні́чае лакаматывабудаўні́чыя (неадуш.)
лакаматывабудаўні́чых (адуш.)
Т. лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чай
лакаматывабудаўні́чаю		 лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чымі
М. лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чай лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

лакаматы́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лакаматы́ў лакаматы́вы
Р. лакаматы́ва лакаматы́ваў
Д. лакаматы́ву лакаматы́вам
В. лакаматы́ў лакаматы́вы
Т. лакаматы́вам лакаматы́вамі
М. лакаматы́ве лакаматы́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакаматы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакаматы́ўны лакаматы́ўная лакаматы́ўнае лакаматы́ўныя
Р. лакаматы́ўнага лакаматы́ўнай
лакаматы́ўнае		 лакаматы́ўнага лакаматы́ўных
Д. лакаматы́ўнаму лакаматы́ўнай лакаматы́ўнаму лакаматы́ўным
В. лакаматы́ўны (неадуш.)
лакаматы́ўнага (адуш.)		 лакаматы́ўную лакаматы́ўнае лакаматы́ўныя (неадуш.)
лакаматы́ўных (адуш.)
Т. лакаматы́ўным лакаматы́ўнай
лакаматы́ўнаю		 лакаматы́ўным лакаматы́ўнымі
М. лакаматы́ўным лакаматы́ўнай лакаматы́ўным лакаматы́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лака́наўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лака́наўшчына
Р. Лака́наўшчыны
Д. Лака́наўшчыне
В. Лака́наўшчыну
Т. Лака́наўшчынай
Лака́наўшчынаю
М. Лака́наўшчыне

лакані́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лакані́зм
Р. лакані́зму
Д. лакані́зму
В. лакані́зм
Т. лакані́змам
М. лакані́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакані́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
лакані́чна лакані́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

лакані́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. лакані́чнасць
Р. лакані́чнасці
Д. лакані́чнасці
В. лакані́чнасць
Т. лакані́чнасцю
М. лакані́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакані́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакані́чны лакані́чная лакані́чнае лакані́чныя
Р. лакані́чнага лакані́чнай
лакані́чнае		 лакані́чнага лакані́чных
Д. лакані́чнаму лакані́чнай лакані́чнаму лакані́чным
В. лакані́чны (неадуш.)
лакані́чнага (адуш.)		 лакані́чную лакані́чнае лакані́чныя (неадуш.)
лакані́чных (адуш.)
Т. лакані́чным лакані́чнай
лакані́чнаю		 лакані́чным лакані́чнымі
М. лакані́чным лакані́чнай лакані́чным лакані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакано́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лакано́с лакано́сы
Р. лакано́са лакано́саў
Д. лакано́су лакано́сам
В. лакано́с лакано́сы
Т. лакано́сам лакано́самі
М. лакано́се лакано́сах

Крыніцы: piskunou2012.

лакано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакано́сны лакано́сная лакано́снае лакано́сныя
Р. лакано́снага лакано́снай
лакано́снае		 лакано́снага лакано́сных
Д. лакано́снаму лакано́снай лакано́снаму лакано́сным
В. лакано́сны (неадуш.)
лакано́снага (адуш.)		 лакано́сную лакано́снае лакано́сныя (неадуш.)
лакано́сных (адуш.)
Т. лакано́сным лакано́снай
лакано́снаю		 лакано́сным лакано́снымі
М. лакано́сным лакано́снай лакано́сным лакано́сных

Крыніцы: piskunou2012.