зло́паць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зло́паю |
зло́паем |
2-я ас. |
зло́паеш |
зло́паеце |
3-я ас. |
зло́пае |
зло́паюць |
Прошлы час |
м. |
зло́паў |
зло́палі |
ж. |
зло́пала |
н. |
зло́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зло́пай |
зло́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зло́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зло́смех
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зло́смех |
Р. |
зло́смеху |
Д. |
зло́смеху |
В. |
зло́смех |
Т. |
зло́смехам |
М. |
зло́смеху |
Крыніцы:
piskunou2012.
зло́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зло́сна |
зласне́й |
найзласне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зло́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зло́снасць |
Р. |
зло́снасці |
Д. |
зло́снасці |
В. |
зло́снасць |
Т. |
зло́снасцю |
М. |
зло́снасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зло́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зло́снік |
зло́снікі |
Р. |
зло́сніка |
зло́снікаў |
Д. |
зло́сніку |
зло́снікам |
В. |
зло́сніка |
зло́снікаў |
Т. |
зло́снікам |
зло́снікамі |
М. |
зло́сніку |
зло́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зло́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зло́сніца |
зло́сніцы |
Р. |
зло́сніцы |
зло́сніц |
Д. |
зло́сніцы |
зло́сніцам |
В. |
зло́сніцу |
зло́сніц |
Т. |
зло́сніцай зло́сніцаю |
зло́сніцамі |
М. |
зло́сніцы |
зло́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зло́сніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зло́сніцкі |
зло́сніцкая |
зло́сніцкае |
зло́сніцкія |
Р. |
зло́сніцкага |
зло́сніцкай зло́сніцкае |
зло́сніцкага |
зло́сніцкіх |
Д. |
зло́сніцкаму |
зло́сніцкай |
зло́сніцкаму |
зло́сніцкім |
В. |
зло́сніцкі (неадуш.) зло́сніцкага (адуш.) |
зло́сніцкую |
зло́сніцкае |
зло́сніцкія (неадуш.) зло́сніцкіх (адуш.) |
Т. |
зло́сніцкім |
зло́сніцкай зло́сніцкаю |
зло́сніцкім |
зло́сніцкімі |
М. |
зло́сніцкім |
зло́сніцкай |
зло́сніцкім |
зло́сніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зло́снічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зло́снічаю |
зло́снічаем |
2-я ас. |
зло́снічаеш |
зло́снічаеце |
3-я ас. |
зло́снічае |
зло́снічаюць |
Прошлы час |
м. |
зло́снічаў |
зло́снічалі |
ж. |
зло́снічала |
н. |
зло́снічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зло́снічай |
зло́снічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зло́снічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.