Во́рнішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Во́рнішкі |
Р. |
Во́рнішак Во́рнішкаў |
Д. |
Во́рнішкам |
В. |
Во́рнішкі |
Т. |
Во́рнішкамі |
М. |
Во́рнішках |
во́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́рны |
во́рная |
во́рнае |
во́рныя |
Р. |
во́рнага |
во́рнай во́рнае |
во́рнага |
во́рных |
Д. |
во́рнаму |
во́рнай |
во́рнаму |
во́рным |
В. |
во́рны (неадуш.) во́рнага (адуш.) |
во́рную |
во́рнае |
во́рныя (неадуш.) во́рных (адуш.) |
Т. |
во́рным |
во́рнай во́рнаю |
во́рным |
во́рнымі |
М. |
во́рным |
во́рнай |
во́рным |
во́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
во́рс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
во́рс |
Р. |
во́рсу |
Д. |
во́рсу |
В. |
во́рс |
Т. |
во́рсам |
М. |
во́рсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
во́рсавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́рсавы |
во́рсавая |
во́рсавае |
во́рсавыя |
Р. |
во́рсавага |
во́рсавай во́рсавае |
во́рсавага |
во́рсавых |
Д. |
во́рсаваму |
во́рсавай |
во́рсаваму |
во́рсавым |
В. |
во́рсавы (неадуш.) во́рсавага (адуш.) |
во́рсавую |
во́рсавае |
во́рсавыя (неадуш.) во́рсавых (адуш.) |
Т. |
во́рсавым |
во́рсавай во́рсаваю |
во́рсавым |
во́рсавымі |
М. |
во́рсавым |
во́рсавай |
во́рсавым |
во́рсавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
во́рсаць
‘біць чым-небудзь вострым, калоць, пароць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
во́рсаю |
во́рсаем |
2-я ас. |
во́рсаеш |
во́рсаеце |
3-я ас. |
во́рсае |
во́рсаюць |
Прошлы час |
м. |
во́рсаў |
во́рсалі |
ж. |
во́рсала |
н. |
во́рсала |
Загадны лад |
2-я ас. |
во́рсай |
во́рсайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
во́рсаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Во́рцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Во́рцы |
Р. |
Во́рцаў |
Д. |
Во́рцам |
В. |
Во́рцы |
Т. |
Во́рцамі |
М. |
Во́рцах |
во́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
во́рчык |
во́рчыкі |
Р. |
во́рчыка |
во́рчыкаў |
Д. |
во́рчыку |
во́рчыкам |
В. |
во́рчык |
во́рчыкі |
Т. |
во́рчыкам |
во́рчыкамі |
М. |
во́рчыку |
во́рчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
во́рчыкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́рчыкавы |
во́рчыкавая |
во́рчыкавае |
во́рчыкавыя |
Р. |
во́рчыкавага |
во́рчыкавай во́рчыкавае |
во́рчыкавага |
во́рчыкавых |
Д. |
во́рчыкаваму |
во́рчыкавай |
во́рчыкаваму |
во́рчыкавым |
В. |
во́рчыкавы (неадуш.) во́рчыкавага (адуш.) |
во́рчыкавую |
во́рчыкавае |
во́рчыкавыя (неадуш.) во́рчыкавых (адуш.) |
Т. |
во́рчыкавым |
во́рчыкавай во́рчыкаваю |
во́рчыкавым |
во́рчыкавымі |
М. |
во́рчыкавым |
во́рчыкавай |
во́рчыкавым |
во́рчыкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
во́рыва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
во́рыва |
Р. |
во́рыва |
Д. |
во́рыву |
В. |
во́рыва |
Т. |
во́рывам |
М. |
во́рыве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.