Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

Верагі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Верагі́
Р. Вераго́ў
Д. Верага́м
В. Верагі́
Т. Верага́мі
М. Верага́х

вераго́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вераго́дна вераго́дней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вераго́днасны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераго́днасны вераго́днасная вераго́днаснае вераго́днасныя
Р. вераго́днаснага вераго́днаснай
вераго́днаснае		 вераго́днаснага вераго́днасных
Д. вераго́днаснаму вераго́днаснай вераго́днаснаму вераго́днасным
В. вераго́днасны (неадуш.)
вераго́днаснага (адуш.)		 вераго́днасную вераго́днаснае вераго́днасныя (неадуш.)
вераго́днасных (адуш.)
Т. вераго́днасным вераго́днаснай
вераго́днаснаю		 вераго́днасным вераго́днаснымі
М. вераго́днасным вераго́днаснай вераго́днасным вераго́днасных

Крыніцы: piskunou2012.

вераго́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вераго́днасць
Р. вераго́днасці
Д. вераго́днасці
В. вераго́днасць
Т. вераго́днасцю
М. вераго́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вераго́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вераго́дны вераго́дная вераго́днае вераго́дныя
Р. вераго́днага вераго́днай
вераго́днае		 вераго́днага вераго́дных
Д. вераго́днаму вераго́днай вераго́днаму вераго́дным
В. вераго́дны (неадуш.)
вераго́днага (адуш.)		 вераго́дную вераго́днае вераго́дныя (неадуш.)
вераго́дных (адуш.)
Т. вераго́дным вераго́днай
вераго́днаю		 вераго́дным вераго́днымі
М. вераго́дным вераго́днай вераго́дным вераго́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́рад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рад ве́рады
Р. ве́раду ве́радаў
Д. ве́раду ве́радам
В. ве́рад ве́рады
Т. ве́радам ве́радамі
М. ве́радзе ве́радах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

верадава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верадава́ты верадава́тая верадава́тае верадава́тыя
Р. верадава́тага верадава́тай
верадава́тае		 верадава́тага верадава́тых
Д. верадава́таму верадава́тай верадава́таму верадава́тым
В. верадава́ты (неадуш.)
верадава́тага (адуш.)		 верадава́тую верадава́тае верадава́тыя (неадуш.)
верадава́тых (адуш.)
Т. верадава́тым верадава́тай
верадава́таю		 верадава́тым верадава́тымі
М. верадава́тым верадава́тай верадава́тым верадава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

верадава́ць

‘дзівачыць, капрызіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вераду́ю вераду́ем
2-я ас. вераду́еш вераду́еце
3-я ас. вераду́е вераду́юць
Прошлы час
м. верадава́ў верадава́лі
ж. верадава́ла
н. верадава́ла
Загадны лад
2-я ас. вераду́й вераду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вераду́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

верадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вераджу́ся вярэ́дзімся
2-я ас. вярэ́дзішся вярэ́дзіцеся
3-я ас. вярэ́дзіцца вярэ́дзяцца
Прошлы час
м. верадзі́ўся верадзі́ліся
ж. верадзі́лася
н. верадзі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

верадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вераджу́ вярэ́дзім
2-я ас. вярэ́дзіш вярэ́дзіце
3-я ас. вярэ́дзіць вярэ́дзяць
Прошлы час
м. верадзі́ў верадзі́лі
ж. верадзі́ла
н. верадзі́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час вярэ́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.