бутле́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бутле́г |
| Р. |
бутле́гу |
| Д. |
бутле́гу |
| В. |
бутле́г |
| Т. |
бутле́гам |
| М. |
бутле́гу |
Крыніцы:
sbm2012.
бутле́гер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бутле́гер |
бутле́геры |
| Р. |
бутле́гера |
бутле́гераў |
| Д. |
бутле́геру |
бутле́герам |
| В. |
бутле́гера |
бутле́гераў |
| Т. |
бутле́герам |
бутле́герамі |
| М. |
бутле́геру |
бутле́герах |
Крыніцы:
piskunou2012.
бутле́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
бутле́е |
бутле́юць |
| Прошлы час |
| м. |
бутле́ў |
бутле́лі |
| ж. |
бутле́ла |
| н. |
бутле́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бутле́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бу́тля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бу́тля |
бу́тлі |
| Р. |
бу́тлі |
бу́тляў |
| Д. |
бу́тлі |
бу́тлям |
| В. |
бу́тлю |
бу́тлі |
| Т. |
бу́тляй бу́тляю |
бу́тлямі |
| М. |
бу́тлі |
бу́тлях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буто́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
буто́н |
буто́ны |
| Р. |
буто́на |
буто́наў |
| Д. |
буто́ну |
буто́нам |
| В. |
буто́н |
буто́ны |
| Т. |
буто́нам |
буто́намі |
| М. |
буто́не |
буто́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буто́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
буто́нны |
буто́нная |
буто́ннае |
буто́нныя |
| Р. |
буто́ннага |
буто́ннай буто́ннае |
буто́ннага |
буто́нных |
| Д. |
буто́ннаму |
буто́ннай |
буто́ннаму |
буто́нным |
| В. |
буто́нны (неадуш.) буто́ннага (адуш.) |
буто́нную |
буто́ннае |
буто́нныя (неадуш.) буто́нных (адуш.) |
| Т. |
буто́нным |
буто́ннай буто́ннаю |
буто́нным |
буто́ннымі |
| М. |
буто́нным |
буто́ннай |
буто́нным |
буто́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
буто́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
буто́нчык |
буто́нчыкі |
| Р. |
буто́нчыка |
буто́нчыкаў |
| Д. |
буто́нчыку |
буто́нчыкам |
| В. |
буто́нчык |
буто́нчыкі |
| Т. |
буто́нчыкам |
буто́нчыкамі |
| М. |
буто́нчыку |
буто́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.