атрафава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атрафава́ны |
атрафава́ная |
атрафава́нае |
атрафава́ныя |
Р. |
атрафава́нага |
атрафава́най атрафава́нае |
атрафава́нага |
атрафава́ных |
Д. |
атрафава́наму |
атрафава́най |
атрафава́наму |
атрафава́ным |
В. |
атрафава́ны (неадуш.) атрафава́нага (адуш.) |
атрафава́ную |
атрафава́нае |
атрафава́ныя (неадуш.) атрафава́ных (адуш.) |
Т. |
атрафава́ным |
атрафава́най атрафава́наю |
атрафава́ным |
атрафава́нымі |
М. |
атрафава́ным |
атрафава́най |
атрафава́ным |
атрафава́ных |
Кароткая форма: атрафавана.
Крыніцы:
piskunou2012.
атрафава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атрафу́ецца |
атрафу́юцца |
Прошлы час |
м. |
атрафава́ўся |
атрафава́ліся |
ж. |
атрафава́лася |
н. |
атрафава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
атрафава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрафі́раваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
атрафі́раваны |
атрафі́раваная |
атрафі́раванае |
атрафі́раваныя |
Р. |
атрафі́раванага |
атрафі́раванай атрафі́раванае |
атрафі́раванага |
атрафі́раваных |
Д. |
атрафі́раванаму |
атрафі́раванай |
атрафі́раванаму |
атрафі́раваным |
В. |
атрафі́раваны (неадуш.) |
атрафі́раваную |
атрафі́раванае |
атрафі́раваныя (неадуш.) |
Т. |
атрафі́раваным |
атрафі́раванай атрафі́раванаю |
атрафі́раваным |
атрафі́раванымі |
М. |
атрафі́раваным |
атрафі́раванай |
атрафі́раваным |
атрафі́раваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атрафі́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атрафі́руецца |
атрафі́руюцца |
Прошлы час |
м. |
атрафі́раваўся |
атрафі́раваліся |
ж. |
атрафі́равалася |
н. |
атрафі́равалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атрафі́равацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
атрафі́руецца |
атрафі́руюцца |
Прошлы час |
м. |
атрафі́раваўся |
атрафі́раваліся |
ж. |
атрафі́равалася |
н. |
атрафі́равалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атрафі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
атрафі́я |
Р. |
атрафі́і |
Д. |
атрафі́і |
В. |
атрафі́ю |
Т. |
атрафі́яй атрафі́яю |
М. |
атрафі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атраха́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
атраха́ю |
атраха́ем |
2-я ас. |
атраха́еш |
атраха́еце |
3-я ас. |
атраха́е |
атраха́юць |
Прошлы час |
м. |
атраха́ў |
атраха́лі |
ж. |
атраха́ла |
н. |
атраха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
атраха́й |
атраха́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
атраха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Атрахі́маўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Атрахі́маўка |
Р. |
Атрахі́маўкі |
Д. |
Атрахі́маўцы |
В. |
Атрахі́маўку |
Т. |
Атрахі́маўкай Атрахі́маўкаю |
М. |
Атрахі́маўцы |