Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аляскі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аляскі́т
Р. аляскі́ту
Д. аляскі́ту
В. аляскі́т
Т. аляскі́там
М. аляскі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Аляўці́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Аляўці́на Аляўці́ны
Р. Аляўці́ны Аляўці́н
Д. Аляўці́не Аляўці́нам
В. Аляўці́ну Аляўці́н
Т. Аляўці́най
Аляўці́наю
Аляўці́намі
М. Аляўці́не Аляўці́нах

аляфуршэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аляфуршэ́т аляфуршэ́ты
Р. аляфуршэ́ту аляфуршэ́таў
Д. аляфуршэ́ту аляфуршэ́там
В. аляфуршэ́т аляфуршэ́ты
Т. аляфуршэ́там аляфуршэ́тамі
М. аляфуршэ́це аляфуршэ́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Аляхні́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аляхні́шкі
Р. Аляхні́шак
Аляхні́шкаў
Д. Аляхні́шкам
В. Аляхні́шкі
Т. Аляхні́шкамі
М. Аляхні́шках

Аляхно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аляхно́ва
Р. Аляхно́ва
Д. Аляхно́ву
В. Аляхно́ва
Т. Аляхно́вам
М. Аляхно́ве

аляхно́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аляхно́віцкі аляхно́віцкая аляхно́віцкае аляхно́віцкія
Р. аляхно́віцкага аляхно́віцкай
аляхно́віцкае
аляхно́віцкага аляхно́віцкіх
Д. аляхно́віцкаму аляхно́віцкай аляхно́віцкаму аляхно́віцкім
В. аляхно́віцкі (неадуш.)
аляхно́віцкага (адуш.)
аляхно́віцкую аляхно́віцкае аляхно́віцкія (неадуш.)
аляхно́віцкіх (адуш.)
Т. аляхно́віцкім аляхно́віцкай
аляхно́віцкаю
аляхно́віцкім аляхно́віцкімі
М. аляхно́віцкім аляхно́віцкай аляхно́віцкім аляхно́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Аляхно́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аляхно́вічы
Р. Аляхно́віч
Аляхно́вічаў
Д. Аляхно́вічам
В. Аляхно́вічы
Т. Аляхно́вічамі
М. Аляхно́вічах