Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авезілмнопрстуцшыэя

акулі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акулі́ст акулі́сты
Р. акулі́ста акулі́стаў
Д. акулі́сту акулі́стам
В. акулі́ста акулі́стаў
Т. акулі́стам акулі́стамі
М. акулі́сце акулі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акулі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акулі́стка акулі́сткі
Р. акулі́сткі акулі́стак
Д. акулі́стцы акулі́сткам
В. акулі́стку акулі́стак
Т. акулі́сткай
акулі́сткаю		 акулі́сткамі
М. акулі́стцы акулі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

акулі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акулі́сцкі акулі́сцкая акулі́сцкае акулі́сцкія
Р. акулі́сцкага акулі́сцкай
акулі́сцкае		 акулі́сцкага акулі́сцкіх
Д. акулі́сцкаму акулі́сцкай акулі́сцкаму акулі́сцкім
В. акулі́сцкі
акулі́сцкага		 акулі́сцкую акулі́сцкае акулі́сцкія
акулі́сцкіх
Т. акулі́сцкім акулі́сцкай
акулі́сцкаю		 акулі́сцкім акулі́сцкімі
М. акулі́сцкім акулі́сцкай акулі́сцкім акулі́сцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

акульба́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акульба́чаны акульба́чаная акульба́чанае акульба́чаныя
Р. акульба́чанага акульба́чанай
акульба́чанае		 акульба́чанага акульба́чаных
Д. акульба́чанаму акульба́чанай акульба́чанаму акульба́чаным
В. акульба́чаны (неадуш.)
акульба́чанага (адуш.)		 акульба́чаную акульба́чанае акульба́чаныя (неадуш.)
акульба́чаных (адуш.)
Т. акульба́чаным акульба́чанай
акульба́чанаю		 акульба́чаным акульба́чанымі
М. акульба́чаным акульба́чанай акульба́чаным акульба́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

акульба́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акульба́чваю акульба́чваем
2-я ас. акульба́чваеш акульба́чваеце
3-я ас. акульба́чвае акульба́чваюць
Прошлы час
м. акульба́чваў акульба́чвалі
ж. акульба́чвала
н. акульба́чвала
Загадны лад
2-я ас. акульба́чвай акульба́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час акульба́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

акульба́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акульба́чу акульба́чым
2-я ас. акульба́чыш акульба́чыце
3-я ас. акульба́чыць акульба́чаць
Прошлы час
м. акульба́чыў акульба́чылі
ж. акульба́чыла
н. акульба́чыла
Загадны лад
2-я ас. акульба́ч акульба́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час акульба́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аку́льтна-місты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́льтна-місты́чны аку́льтна-місты́чная аку́льтна-місты́чнае аку́льтна-місты́чныя
Р. аку́льтна-місты́чнага аку́льтна-місты́чнай
аку́льтна-місты́чнае		 аку́льтна-місты́чнага аку́льтна-місты́чных
Д. аку́льтна-місты́чнаму аку́льтна-місты́чнай аку́льтна-місты́чнаму аку́льтна-місты́чным
В. аку́льтна-місты́чны (неадуш.)
аку́льтна-місты́чнага (адуш.)		 аку́льтна-місты́чную аку́льтна-місты́чнае аку́льтна-місты́чныя (неадуш.)
аку́льтна-місты́чных (адуш.)
Т. аку́льтна-місты́чным аку́льтна-місты́чнай
аку́льтна-місты́чнаю		 аку́льтна-місты́чным аку́льтна-місты́чнымі
М. аку́льтна-місты́чным аку́льтна-місты́чнай аку́льтна-місты́чным аку́льтна-місты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аку́льтна-тэасо́фскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́льтна-тэасо́фскі аку́льтна-тэасо́фская аку́льтна-тэасо́фскае аку́льтна-тэасо́фскія
Р. аку́льтна-тэасо́фскага аку́льтна-тэасо́фскай
аку́льтна-тэасо́фскае		 аку́льтна-тэасо́фскага аку́льтна-тэасо́фскіх
Д. аку́льтна-тэасо́фскаму аку́льтна-тэасо́фскай аку́льтна-тэасо́фскаму аку́льтна-тэасо́фскім
В. аку́льтна-тэасо́фскі (неадуш.)
аку́льтна-тэасо́фскага (адуш.)		 аку́льтна-тэасо́фскую аку́льтна-тэасо́фскае аку́льтна-тэасо́фскія (неадуш.)
аку́льтна-тэасо́фскіх (адуш.)
Т. аку́льтна-тэасо́фскім аку́льтна-тэасо́фскай
аку́льтна-тэасо́фскаю		 аку́льтна-тэасо́фскім аку́льтна-тэасо́фскімі
М. аку́льтна-тэасо́фскім аку́льтна-тэасо́фскай аку́льтна-тэасо́фскім аку́льтна-тэасо́фскіх

Крыніцы: piskunou2012.

аку́льтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́льтны аку́льтная аку́льтнае аку́льтныя
Р. аку́льтнага аку́льтнай
аку́льтнае		 аку́льтнага аку́льтных
Д. аку́льтнаму аку́льтнай аку́льтнаму аку́льтным
В. аку́льтны (неадуш.)
аку́льтнага (адуш.)		 аку́льтную аку́льтнае аку́льтныя (неадуш.)
аку́льтных (адуш.)
Т. аку́льтным аку́льтнай
аку́льтнаю		 аку́льтным аку́льтнымі
М. аку́льтным аку́льтнай аку́льтным аку́льтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

акульту́рана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
акульту́рана - -