трыно́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
трыно́жу |
трыно́жым |
| 2-я ас. |
трыно́жыш |
трыно́жыце |
| 3-я ас. |
трыно́жыць |
трыно́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
трыно́жыў |
трыно́жылі |
| ж. |
трыно́жыла |
| н. |
трыно́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
трыно́ж |
трыно́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
трыно́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыно́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трыно́м |
трыно́мы |
| Р. |
трыно́ма |
трыно́маў |
| Д. |
трыно́му |
трыно́мам |
| В. |
трыно́м |
трыно́мы |
| Т. |
трыно́мам |
трыно́мамі |
| М. |
трыно́ме |
трыно́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трын-трава́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трын-трава́ |
| Р. |
трын-травы́ |
| Д. |
трын-траве́ |
| В. |
трын-траву́ |
| Т. |
трын-траво́й трын-траво́ю |
| М. |
трын-траве́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трыо́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трыо́за |
трыо́зы |
| Р. |
трыо́зы |
трыо́з |
| Д. |
трыо́зе |
трыо́зам |
| В. |
трыо́зу |
трыо́зы |
| Т. |
трыо́зай трыо́заю |
трыо́замі |
| М. |
трыо́зе |
трыо́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыоксіметыле́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трыоксіметыле́н |
трыоксіметыле́ны |
| Р. |
трыоксіметыле́ну |
трыоксіметыле́наў |
| Д. |
трыоксіметыле́ну |
трыоксіметыле́нам |
| В. |
трыоксіметыле́н |
трыоксіметыле́ны |
| Т. |
трыоксіметыле́нам |
трыоксіметыле́намі |
| М. |
трыоксіметыле́не |
трыоксіметыле́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тры́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тры́п |
| Р. |
тры́пу |
| Д. |
тры́пу |
| В. |
тры́п |
| Т. |
тры́пам |
| М. |
тры́пе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тры́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тры́павы |
тры́павая |
тры́павае |
тры́павыя |
| Р. |
тры́павага |
тры́павай тры́павае |
тры́павага |
тры́павых |
| Д. |
тры́паваму |
тры́павай |
тры́паваму |
тры́павым |
| В. |
тры́павы (неадуш.) тры́павага (адуш.) |
тры́павую |
тры́павае |
тры́павыя (неадуш.) тры́павых (адуш.) |
| Т. |
тры́павым |
тры́павай тры́паваю |
тры́павым |
тры́павымі |
| М. |
тры́павым |
тры́павай |
тры́павым |
тры́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Тры́палі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Тры́палі |
| Р. |
Тры́палі |
| Д. |
Тры́палі |
| В. |
Тры́палі |
| Т. |
Тры́палі |
| М. |
Тры́палі |
Трыпаліта́нія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Трыпаліта́нія |
| Р. |
Трыпаліта́ніі |
| Д. |
Трыпаліта́ніі |
| В. |
Трыпаліта́нію |
| Т. |
Трыпаліта́ніяй Трыпаліта́ніяю |
| М. |
Трыпаліта́ніі |