трын-трава́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. трын-трава́
Р. трын-травы́
Д. трын-траве́
В. трын-траву́
Т. трын-траво́й
трын-траво́ю
М. трын-траве́

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)