Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоуыя

звіне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. звіне́нне
Р. звіне́ння
Д. звіне́нню
В. звіне́нне
Т. звіне́ннем
М. звіне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зві́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зві́нены зві́неная зві́ненае зві́неныя
Р. зві́ненага зві́ненай
зві́ненае		 зві́ненага зві́неных
Д. зві́ненаму зві́ненай зві́ненаму зві́неным
В. зві́нены (неадуш.)
зві́ненага (адуш.)		 зві́неную зві́ненае зві́неныя (неадуш.)
зві́неных (адуш.)
Т. зві́неным зві́ненай
зві́ненаю		 зві́неным зві́ненымі
М. зві́неным зві́ненай зві́неным зві́неных

Крыніцы: piskunou2012.

зві́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зві́нены зві́неная зві́ненае зві́неныя
Р. зві́ненага зві́ненай
зві́ненае		 зві́ненага зві́неных
Д. зві́ненаму зві́ненай зві́ненаму зві́неным
В. зві́нены (неадуш.)
зві́ненага (адуш.)		 зві́неную зві́ненае зві́неныя (неадуш.)
зві́неных (адуш.)
Т. зві́неным зві́ненай
зві́ненаю		 зві́неным зві́ненымі
М. зві́неным зві́ненай зві́неным зві́неных

Крыніцы: piskunou2012.

звіне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звіню́ звіні́м
2-я ас. звіні́ш звініце́
3-я ас. звіні́ць звіня́ць
Прошлы час
м. звіне́ў звіне́лі
ж. звіне́ла
н. звіне́ла
Загадны лад
2-я ас. звіні́ звіні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час звінючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звіну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звіну́ты звіну́тая звіну́тае звіну́тыя
Р. звіну́тага звіну́тай
звіну́тае		 звіну́тага звіну́тых
Д. звіну́таму звіну́тай звіну́таму звіну́тым
В. звіну́ты (неадуш.)
звіну́тага (адуш.)		 звіну́тую звіну́тае звіну́тыя (неадуш.)
звіну́тых (адуш.)
Т. звіну́тым звіну́тай
звіну́таю		 звіну́тым звіну́тымі
М. звіну́тым звіну́тай звіну́тым звіну́тых

Крыніцы: piskunou2012.

звіну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звіну́ся звінё́мся
2-я ас. звіне́шся звіняце́ся
3-я ас. звіне́цца звіну́цца
Прошлы час
м. звіну́ўся звіну́ліся
ж. звіну́лася
н. звіну́лася
Загадны лад
2-я ас. звіні́ся звіні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час звіну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

звіну́ць

‘згарнуць, загарнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звіну́ звінё́м
2-я ас. звіне́ш звіняце́
3-я ас. звіне́ звіну́ць
Прошлы час
м. звіну́ў звіну́лі
ж. звіну́ла
н. звіну́ла
Загадны лад
2-я ас. звіні́ звіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час звіну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зві́нчваць

‘паварочваць, укручваць або выкручваць вінт, шрубу; здымаць што-небудзь праз выкручванне вінта; з'язджаць, сыходзіць, збягаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зві́нчваю зві́нчваем
2-я ас. зві́нчваеш зві́нчваеце
3-я ас. зві́нчвае зві́нчваюць
Прошлы час
м. зві́нчваў зві́нчвалі
ж. зві́нчвала
н. зві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. зві́нчвай зві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зві́нчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

звіню́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звіню́чы звіню́чая звіню́чае звіню́чыя
Р. звіню́чага звіню́чай
звіню́чае		 звіню́чага звіню́чых
Д. звіню́чаму звіню́чай звіню́чаму звіню́чым
В. звіню́чы (неадуш.)
звіню́чага (адуш.)		 звіню́чую звіню́чае звіню́чыя (неадуш.)
звіню́чых (адуш.)
Т. звіню́чым звіню́чай
звіню́чаю		 звіню́чым звіню́чымі
М. звіню́чым звіню́чай звіню́чым звіню́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звіня́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звіня́чы звіня́чая звіня́чае звіня́чыя
Р. звіня́чага звіня́чай
звіня́чае		 звіня́чага звіня́чых
Д. звіня́чаму звіня́чай звіня́чаму звіня́чым
В. звіня́чы
звіня́чага		 звіня́чую звіня́чае звіня́чыя
Т. звіня́чым звіня́чай
звіня́чаю		 звіня́чым звіня́чымі
М. звіня́чым звіня́чай звіня́чым звіня́чых

Крыніцы: krapivabr2012.