зві́нчваць
‘паварочваць, укручваць або выкручваць вінт, шрубу; здымаць што-небудзь праз выкручванне вінта; з'язджаць, сыходзіць, збягаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| зві́нчваю | зві́нчваем | |
| зві́нчваеш | зві́нчваеце | |
| зві́нчвае | зві́нчваюць | |
| Прошлы час | ||
| зві́нчваў | зві́нчвалі | |
| зві́нчвала | ||
| зві́нчвала | ||
| Загадны лад | ||
| зві́нчвай | зві́нчвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зві́нчваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)