аўтарызо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтарызо́ваны |
аўтарызо́ваная |
аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ваныя |
Р. |
аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ванай аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ваных |
Д. |
аўтарызо́ванаму |
аўтарызо́ванай |
аўтарызо́ванаму |
аўтарызо́ваным |
В. |
аўтарызо́ваны аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ваную |
аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ваныя аўтарызо́ваных |
Т. |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванай аўтарызо́ванаю |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванымі |
М. |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванай |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
аўтарызо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтарызо́ваны |
аўтарызо́ваная |
аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ваныя |
Р. |
аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ванай аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ваных |
Д. |
аўтарызо́ванаму |
аўтарызо́ванай |
аўтарызо́ванаму |
аўтарызо́ваным |
В. |
аўтарызо́ваны аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ваную |
аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ваныя аўтарызо́ваных |
Т. |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванай аўтарызо́ванаю |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванымі |
М. |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванай |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ваных |
Кароткая форма: аўтарызо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
аўтарызо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтарызо́ваны |
аўтарызо́ваная |
аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ваныя |
Р. |
аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ванай аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ваных |
Д. |
аўтарызо́ванаму |
аўтарызо́ванай |
аўтарызо́ванаму |
аўтарызо́ваным |
В. |
аўтарызо́ваны аўтарызо́ванага |
аўтарызо́ваную |
аўтарызо́ванае |
аўтарызо́ваныя аўтарызо́ваных |
Т. |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванай аўтарызо́ванаю |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванымі |
М. |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ванай |
аўтарызо́ваным |
аўтарызо́ваных |
Кароткая форма: аўтарызо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
аўтары́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтары́нак |
аўтары́нкі |
Р. |
аўтары́нку |
аўтары́нкаў |
Д. |
аўтары́нку |
аўтары́нкам |
В. |
аўтары́нак |
аўтары́нкі |
Т. |
аўтары́нкам |
аўтары́нкамі |
М. |
аўтары́нку |
аўтары́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
аўтарысо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтарысо́ра |
аўтарысо́ры |
Р. |
аўтарысо́ры |
аўтарысо́р |
Д. |
аўтарысо́ры |
аўтарысо́рам |
В. |
аўтарысо́ру |
аўтарысо́ры |
Т. |
аўтарысо́рай аўтарысо́раю |
аўтарысо́рамі |
М. |
аўтарысо́ры |
аўтарысо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтарыта́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтарыта́рнасць |
Р. |
аўтарыта́рнасці |
Д. |
аўтарыта́рнасці |
В. |
аўтарыта́рнасць |
Т. |
аўтарыта́рнасцю |
М. |
аўтарыта́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтарыта́рна-бюракраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чны |
аўтарыта́рна-бюракраты́чная |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнае |
аўтарыта́рна-бюракраты́чныя |
Р. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнага |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай аўтарыта́рна-бюракраты́чнае |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнага |
аўтарыта́рна-бюракраты́чных |
Д. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнаму |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнаму |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
В. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чны (неадуш.) аўтарыта́рна-бюракраты́чнага (адуш.) |
аўтарыта́рна-бюракраты́чную |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнае |
аўтарыта́рна-бюракраты́чныя (неадуш.) аўтарыта́рна-бюракраты́чных (адуш.) |
Т. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай аўтарыта́рна-бюракраты́чнаю |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнымі |
М. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтарыта́рна-дыкта́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскі |
аўтарыта́рна-дыкта́тарская |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскае |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскія |
Р. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскага |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай аўтарыта́рна-дыкта́тарскае |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскага |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскіх |
Д. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскаму |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскаму |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
В. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскі (неадуш.) аўтарыта́рна-дыкта́тарскага (адуш.) |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскую |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскае |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскія (неадуш.) аўтарыта́рна-дыкта́тарскіх (адуш.) |
Т. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай аўтарыта́рна-дыкта́тарскаю |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскімі |
М. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтарыта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтарыта́рны |
аўтарыта́рная |
аўтарыта́рнае |
аўтарыта́рныя |
Р. |
аўтарыта́рнага |
аўтарыта́рнай аўтарыта́рнае |
аўтарыта́рнага |
аўтарыта́рных |
Д. |
аўтарыта́рнаму |
аўтарыта́рнай |
аўтарыта́рнаму |
аўтарыта́рным |
В. |
аўтарыта́рны (неадуш.) аўтарыта́рнага (адуш.) |
аўтарыта́рную |
аўтарыта́рнае |
аўтарыта́рныя (неадуш.) аўтарыта́рных (адуш.) |
Т. |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рнай аўтарыта́рнаю |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рнымі |
М. |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рнай |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.