Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абарача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абарача́ю абарача́ем
2-я ас. абарача́еш абарача́еце
3-я ас. абарача́е абарача́юць
Прошлы час
м. абарача́ў абарача́лі
ж. абарача́ла
н. абарача́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абарача́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абарачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абарачэ́нне
Р. абарачэ́ння
Д. абарачэ́нню
В. абарачэ́нне
Т. абарачэ́ннем
М. абарачэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абарва́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абарва́насць
Р. абарва́насці
Д. абарва́насці
В. абарва́насць
Т. абарва́насцю
М. абарва́насці

Крыніцы: piskunou2012.

абарва́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абарва́нец абарва́нцы
Р. абарва́нца абарва́нцаў
Д. абарва́нцу абарва́нцам
В. абарва́нца абарва́нцаў
Т. абарва́нцам абарва́нцамі
М. абарва́нцу абарва́нцах

Крыніцы: piskunou2012.

абарва́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абарва́нчык абарва́нчыкі
Р. абарва́нчыка абарва́нчыкаў
Д. абарва́нчыку абарва́нчыкам
В. абарва́нчыка абарва́нчыкаў
Т. абарва́нчыкам абарва́нчыкамі
М. абарва́нчыку абарва́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

абарва́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абарва́ны абарва́ная абарва́нае абарва́ныя
Р. абарва́нага абарва́най
абарва́нае		 абарва́нага абарва́ных
Д. абарва́наму абарва́най абарва́наму абарва́ным
В. абарва́ны (неадуш.)
абарва́нага (адуш.)		 абарва́ную абарва́нае абарва́ныя (неадуш.)
абарва́ных (адуш.)
Т. абарва́ным абарва́най
абарва́наю		 абарва́ным абарва́нымі
М. абарва́ным абарва́най абарва́ным абарва́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абарва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абарва́ны абарва́ная абарва́нае абарва́ныя
Р. абарва́нага абарва́най
абарва́нае		 абарва́нага абарва́ных
Д. абарва́наму абарва́най абарва́наму абарва́ным
В. абарва́ны (неадуш.)
абарва́нага (адуш.)		 абарва́ную абарва́нае абарва́ныя (неадуш.)
абарва́ных (адуш.)
Т. абарва́ным абарва́най
абарва́наю		 абарва́ным абарва́нымі
М. абарва́ным абарва́най абарва́ным абарва́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абарва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абарва́ны абарва́ная абарва́нае абарва́ныя
Р. абарва́нага абарва́най
абарва́нае		 абарва́нага абарва́ных
Д. абарва́наму абарва́най абарва́наму абарва́ным
В. абарва́ны (неадуш.)
абарва́нага (адуш.)		 абарва́ную абарва́нае абарва́ныя (неадуш.)
абарва́ных (адуш.)
Т. абарва́ным абарва́най
абарва́наю		 абарва́ным абарва́нымі
М. абарва́ным абарва́най абарва́ным абарва́ных

Кароткая форма: абарва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абарва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абарву́ся абарвё́мся
2-я ас. абарве́шся абарвяце́ся
3-я ас. абарве́цца абарву́цца
Прошлы час
м. абарва́ўся абарва́ліся
ж. абарва́лася
н. абарва́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час абарва́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абарва́ць

‘ад рваць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абарву́ абарвё́м
2-я ас. абарве́ш абарвяце́
3-я ас. абарве́ абарву́ць
Прошлы час
м. абарва́ў абарва́лі
ж. абарва́ла
н. абарва́ла
Загадны лад
2-я ас. абарві́ абарві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абарва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.