умё́рзлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умё́рзлы |
умё́рзлая |
умё́рзлае |
умё́рзлыя |
| Р. |
умё́рзлага |
умё́рзлай умё́рзлае |
умё́рзлага |
умё́рзлых |
| Д. |
умё́рзламу |
умё́рзлай |
умё́рзламу |
умё́рзлым |
| В. |
умё́рзлы (неадуш.) умё́рзлага (адуш.) |
умё́рзлую |
умё́рзлае |
умё́рзлыя (неадуш.) умё́рзлых (адуш.) |
| Т. |
умё́рзлым |
умё́рзлай умё́рзлаю |
умё́рзлым |
умё́рзлымі |
| М. |
умё́рзлым |
умё́рзлай |
умё́рзлым |
умё́рзлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умі́г
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| умі́г |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умілава́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
умілава́нка |
умілава́нкі |
| Р. |
умілава́нкі |
умілава́нак |
| Д. |
умілава́нцы |
умілава́нкам |
| В. |
умілава́нку |
умілава́нак |
| Т. |
умілава́нкай умілава́нкаю |
умілава́нкамі |
| М. |
умілава́нцы |
умілава́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
умілава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
умілава́нне |
| Р. |
умілава́ння |
| Д. |
умілава́нню |
| В. |
умілава́нне |
| Т. |
умілава́ннем |
| М. |
умілава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
умі́лаваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
умі́лаваны |
умі́лаваная |
умі́лаванае |
умі́лаваныя |
| Р. |
умі́лаванага |
умі́лаванай умі́лаванае |
умі́лаванага |
умі́лаваных |
| Д. |
умі́лаванаму |
умі́лаванай |
умі́лаванаму |
умі́лаваным |
| В. |
умі́лаваны (неадуш.) умі́лаванага (адуш.) |
умі́лаваную |
умі́лаванае |
умі́лаваныя (неадуш.) умі́лаваных (адуш.) |
| Т. |
умі́лаваным |
умі́лаванай умі́лаванаю |
умі́лаваным |
умі́лаванымі |
| М. |
умі́лаваным |
умі́лаванай |
умі́лаваным |
умі́лаваных |
Кароткая форма: умі́лавана.
Крыніцы:
piskunou2012.
умілава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умілу́юся |
умілу́емся |
| 2-я ас. |
умілу́ешся |
умілу́ецеся |
| 3-я ас. |
умілу́ецца |
умілу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
умілава́ўся |
умілава́ліся |
| ж. |
умілава́лася |
| н. |
умілава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умілу́йся |
умілу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умілава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
умілава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умілу́ю |
умілу́ем |
| 2-я ас. |
умілу́еш |
умілу́еце |
| 3-я ас. |
умілу́е |
умілу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
умілава́ў |
умілава́лі |
| ж. |
умілава́ла |
| н. |
умілава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умілу́й |
умілу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умілава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.