пстры́чка
‘пра несур'ёзную малую жанчыну ці дзяўчыну’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пстры́чка |
пстры́чкі |
Р. |
пстры́чкі |
пстры́чак |
Д. |
пстры́чцы |
пстры́чкам |
В. |
пстры́чку |
пстры́чак |
Т. |
пстры́чкай пстры́чкаю |
пстры́чкамі |
М. |
пстры́чцы |
пстры́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пстры́чка
‘рэзкі ўдар пры разгібанні пальца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пстры́чка |
пстры́чкі |
Р. |
пстры́чкі |
пстры́чак |
Д. |
пстры́чцы |
пстры́чкам |
В. |
пстры́чку |
пстры́чкі |
Т. |
пстры́чкай пстры́чкаю |
пстры́чкамі |
М. |
пстры́чцы |
пстры́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
псу́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
псу́та |
Р. |
псу́ты |
Д. |
псу́це |
В. |
псу́ту |
Т. |
псу́тай псу́таю |
М. |
псу́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
псу́ціць
‘псаваць паветра’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
псу́чу |
псу́цім |
2-я ас. |
псу́ціш |
псу́ціце |
3-я ас. |
псу́ціць |
псу́цяць |
Прошлы час |
м. |
псу́ціў |
псу́цілі |
ж. |
псу́ціла |
н. |
псу́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
псу́ць |
псу́цьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
псу́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
псу́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
псую́ |
псуё́м |
2-я ас. |
псуе́ш |
псуяце́ |
3-я ас. |
псуе́ |
псую́ць |
Прошлы час |
м. |
псу́ў |
псу́лі |
ж. |
псу́ла |
н. |
псу́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
псу́й |
псу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
псуючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Псу́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Псу́я |
Р. |
Псу́і |
Д. |
Псу́і |
В. |
Псу́ю |
Т. |
Псу́яй Псу́яю |
М. |
Псу́і |
Псы́шчава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Псы́шчава |
Р. |
Псы́шчава |
Д. |
Псы́шчаву |
В. |
Псы́шчава |
Т. |
Псы́шчавам |
М. |
Псы́шчаве |
псю́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
псю́к |
псюкі́ |
Р. |
псюка́ |
псюко́ў |
Д. |
псюку́ |
псюка́м |
В. |
псюка́ |
псюко́ў |
Т. |
псюко́м |
псюка́мі |
М. |
псюку́ |
псюка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.