пстры́чка

‘рэзкі ўдар пры разгібанні пальца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пстры́чка пстры́чкі
Р. пстры́чкі пстры́чак
Д. пстры́чцы пстры́чкам
В. пстры́чку пстры́чкі
Т. пстры́чкай
пстры́чкаю		 пстры́чкамі
М. пстры́чцы пстры́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)