паразітано́сьбіт
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паразітано́сьбіт |
паразітано́сьбіты |
| Р. |
паразітано́сьбіта |
паразітано́сьбітаў |
| Д. |
паразітано́сьбіту |
паразітано́сьбітам |
| В. |
паразітано́сьбіта |
паразітано́сьбітаў |
| Т. |
паразітано́сьбітам |
паразітано́сьбітамі |
| М. |
паразітано́сьбіце |
паразітано́сьбітах |
Крыніцы:
piskunou2012.
паразітано́сьбіцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паразітано́сьбіцтва |
| Р. |
паразітано́сьбіцтва |
| Д. |
паразітано́сьбіцтву |
| В. |
паразітано́сьбіцтва |
| Т. |
паразітано́сьбіцтвам |
| М. |
паразітано́сьбіцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
паразітарна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| паразітарна |
- |
- |
паразіта́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паразіта́рнасць |
| Р. |
паразіта́рнасці |
| Д. |
паразіта́рнасці |
| В. |
паразіта́рнасць |
| Т. |
паразіта́рнасцю |
| М. |
паразіта́рнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
паразіта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паразіта́рны |
паразіта́рная |
паразіта́рнае |
паразіта́рныя |
| Р. |
паразіта́рнага |
паразіта́рнай паразіта́рнае |
паразіта́рнага |
паразіта́рных |
| Д. |
паразіта́рнаму |
паразіта́рнай |
паразіта́рнаму |
паразіта́рным |
| В. |
паразіта́рны (неадуш.) паразіта́рнага (адуш.) |
паразіта́рную |
паразіта́рнае |
паразіта́рныя (неадуш.) паразіта́рных (адуш.) |
| Т. |
паразіта́рным |
паразіта́рнай паразіта́рнаю |
паразіта́рным |
паразіта́рнымі |
| М. |
паразіта́рным |
паразіта́рнай |
паразіта́рным |
паразіта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паразітаўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паразітаўсто́йлівасць |
| Р. |
паразітаўсто́йлівасці |
| Д. |
паразітаўсто́йлівасці |
| В. |
паразітаўсто́йлівасць |
| Т. |
паразітаўсто́йлівасцю |
| М. |
паразітаўсто́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
паразітацэнало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паразітацэнало́гія |
| Р. |
паразітацэнало́гіі |
| Д. |
паразітацэнало́гіі |
| В. |
паразітацэнало́гію |
| Т. |
паразітацэнало́гіяй паразітацэнало́гіяю |
| М. |
паразітацэнало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
паразітацэно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паразітацэно́з |
| Р. |
паразітацэно́зу |
| Д. |
паразітацэно́зу |
| В. |
паразітацэно́з |
| Т. |
паразітацэно́зам |
| М. |
паразітацэно́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
паразі́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паразі́тка |
паразі́ткі |
| Р. |
паразі́ткі |
паразі́так |
| Д. |
паразі́тцы |
паразі́ткам |
| В. |
паразі́тку |
паразі́так |
| Т. |
паразі́ткай паразі́ткаю |
паразі́ткамі |
| М. |
паразі́тцы |
паразі́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.