Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

палекава́ць

‘палячыць каго-небудзь, што-небудзь; пабыць лекарам (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паляку́ю паляку́ем
2-я ас. паляку́еш паляку́еце
3-я ас. паляку́е паляку́юць
Прошлы час
м. палекава́ў палекава́лі
ж. палекава́ла
н. палекава́ла
Загадны лад
2-я ас. паляку́й паляку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час палекава́ўшы

Іншыя варыянты: пале́каваць.

Крыніцы: piskunou2012.

палемало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. палемало́гія
Р. палемало́гіі
Д. палемало́гіі
В. палемало́гію
Т. палемало́гіяй
палемало́гіяю
М. палемало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

палема́рх

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. палема́рх палема́рхі
Р. палема́рха палема́рхаў
Д. палема́рху палема́рхам
В. палема́рха палема́рхаў
Т. палема́рхам палема́рхамі
М. палема́рху палема́рхах

Крыніцы: piskunou2012.

палемізава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. палемізу́ю палемізу́ем
2-я ас. палемізу́еш палемізу́еце
3-я ас. палемізу́е палемізу́юць
Прошлы час
м. палемізава́ў палемізава́лі
ж. палемізава́ла
н. палемізава́ла
Загадны лад
2-я ас. палемізу́й палемізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час палемізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пале́міка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пале́міка
Р. пале́мікі
Д. пале́міцы
В. пале́міку
Т. пале́мікай
пале́мікаю
М. пале́міцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

палемі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. палемі́ст палемі́сты
Р. палемі́ста палемі́стаў
Д. палемі́сту палемі́стам
В. палемі́ста палемі́стаў
Т. палемі́стам палемі́стамі
М. палемі́сце палемі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

палемі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. палемі́стка палемі́сткі
Р. палемі́сткі палемі́стак
Д. палемі́стцы палемі́сткам
В. палемі́стку палемі́стак
Т. палемі́сткай
палемі́сткаю		 палемі́сткамі
М. палемі́стцы палемі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

палемі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
палемі́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

палемі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. палемі́чнасць
Р. палемі́чнасці
Д. палемі́чнасці
В. палемі́чнасць
Т. палемі́чнасцю
М. палемі́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

палемі́чна-ірані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палемі́чна-ірані́чны палемі́чна-ірані́чная палемі́чна-ірані́чнае палемі́чна-ірані́чныя
Р. палемі́чна-ірані́чнага палемі́чна-ірані́чнай
палемі́чна-ірані́чнае		 палемі́чна-ірані́чнага палемі́чна-ірані́чных
Д. палемі́чна-ірані́чнаму палемі́чна-ірані́чнай палемі́чна-ірані́чнаму палемі́чна-ірані́чным
В. палемі́чна-ірані́чны (неадуш.)
палемі́чна-ірані́чнага (адуш.)		 палемі́чна-ірані́чную палемі́чна-ірані́чнае палемі́чна-ірані́чныя (неадуш.)
палемі́чна-ірані́чных (адуш.)
Т. палемі́чна-ірані́чным палемі́чна-ірані́чнай
палемі́чна-ірані́чнаю		 палемі́чна-ірані́чным палемі́чна-ірані́чнымі
М. палемі́чна-ірані́чным палемі́чна-ірані́чнай палемі́чна-ірані́чным палемі́чна-ірані́чных

Крыніцы: piskunou2012.