акі́слены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акі́слены |
акі́сленая |
акі́сленае |
акі́сленыя |
| Р. |
акі́сленага |
акі́сленай акі́сленае |
акі́сленага |
акі́сленых |
| Д. |
акі́сленаму |
акі́сленай |
акі́сленаму |
акі́сленым |
| В. |
акі́слены (неадуш.) акі́сленага (адуш.) |
акі́сленую |
акі́сленае |
акі́сленыя (неадуш.) акі́сленых (адуш.) |
| Т. |
акі́сленым |
акі́сленай акі́сленаю |
акі́сленым |
акі́сленымі |
| М. |
акі́сленым |
акі́сленай |
акі́сленым |
акі́сленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акі́слены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акі́слены |
акі́сленая |
акі́сленае |
акі́сленыя |
| Р. |
акі́сленага |
акі́сленай акі́сленае |
акі́сленага |
акі́сленых |
| Д. |
акі́сленаму |
акі́сленай |
акі́сленаму |
акі́сленым |
| В. |
акі́слены (неадуш.) акі́сленага (адуш.) |
акі́сленую |
акі́сленае |
акі́сленыя (неадуш.) акі́сленых (адуш.) |
| Т. |
акі́сленым |
акі́сленай акі́сленаю |
акі́сленым |
акі́сленымі |
| М. |
акі́сленым |
акі́сленай |
акі́сленым |
акі́сленых |
Кароткая форма: акі́слена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акіслі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
акі́сліцца |
акі́сляцца |
| Прошлы час |
| м. |
акіслі́ўся |
акіслі́ліся |
| ж. |
акіслі́лася |
| н. |
акіслі́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акіслі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
акі́слю |
акі́слім |
| 2-я ас. |
акі́сліш |
акі́сліце |
| 3-я ас. |
акі́сліць |
акі́сляць |
| Прошлы час |
| м. |
акіслі́ў |
акіслі́лі |
| ж. |
акіслі́ла |
| н. |
акіслі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
акі́слі |
акі́сліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
акіслі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акісля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акісля́льнасць |
| Р. |
акісля́льнасці |
| Д. |
акісля́льнасці |
| В. |
акісля́льнасць |
| Т. |
акісля́льнасцю |
| М. |
акісля́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
акісля́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
акісля́льнік |
акісля́льнікі |
| Р. |
акісля́льніку |
акісля́льнікаў |
| Д. |
акісля́льніку |
акісля́льнікам |
| В. |
акісля́льнік |
акісля́льнікі |
| Т. |
акісля́льнікам |
акісля́льнікамі |
| М. |
акісля́льніку |
акісля́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акісля́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акісля́льны |
акісля́льная |
акісля́льнае |
акісля́льныя |
| Р. |
акісля́льнага |
акісля́льнай акісля́льнае |
акісля́льнага |
акісля́льных |
| Д. |
акісля́льнаму |
акісля́льнай |
акісля́льнаму |
акісля́льным |
| В. |
акісля́льны (неадуш.) акісля́льнага (адуш.) |
акісля́льную |
акісля́льнае |
акісля́льныя (неадуш.) акісля́льных (адуш.) |
| Т. |
акісля́льным |
акісля́льнай акісля́льнаю |
акісля́льным |
акісля́льнымі |
| М. |
акісля́льным |
акісля́льнай |
акісля́льным |
акісля́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.