Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

ві́кінг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́кінг ві́кінгі
Р. ві́кінга ві́кінгаў
Д. ві́кінгу ві́кінгам
В. ві́кінга ві́кінгаў
Т. ві́кінгам ві́кінгамі
М. ві́кінгу ві́кінгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віко́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віко́нт віко́нты
Р. віко́нта віко́нтаў
Д. віко́нту віко́нтам
В. віко́нта віко́нтаў
Т. віко́нтам віко́нтамі
М. віко́нце віко́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Віко́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Віко́ў
Р. Віко́ва
Д. Віко́ву
В. Віко́ў
Т. Віко́вам
М. Віко́ве

віксаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. віксаці́н
Р. віксаці́ну
Д. віксаці́ну
В. віксаці́н
Т. віксаці́нам
М. віксаці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Ві́ктар

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́ктар Ві́ктары
Р. Ві́ктара Ві́ктараў
Д. Ві́ктару Ві́ктарам
В. Ві́ктара Ві́ктараў
Т. Ві́ктарам Ві́ктарамі
М. Ві́ктару Ві́ктарах

Ві́ктараўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́ктараўка
Р. Ві́ктараўкі
Д. Ві́ктараўцы
В. Ві́ктараўку
Т. Ві́ктараўкай
Ві́ктараўкаю
М. Ві́ктараўцы

віктары́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віктары́йскі віктары́йская віктары́йскае віктары́йскія
Р. віктары́йскага віктары́йскай
віктары́йскае
віктары́йскага віктары́йскіх
Д. віктары́йскаму віктары́йскай віктары́йскаму віктары́йскім
В. віктары́йскі (неадуш.)
віктары́йскага (адуш.)
віктары́йскую віктары́йскае віктары́йскія (неадуш.)
віктары́йскіх (адуш.)
Т. віктары́йскім віктары́йскай
віктары́йскаю
віктары́йскім віктары́йскімі
М. віктары́йскім віктары́йскай віктары́йскім віктары́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

віктары́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віктары́на віктары́ны
Р. віктары́ны віктары́н
Д. віктары́не віктары́нам
В. віктары́ну віктары́ны
Т. віктары́най
віктары́наю
віктары́намі
М. віктары́не віктары́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віктарыяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. віктарыяні́зм
Р. віктарыяні́зму
Д. віктарыяні́зму
В. віктарыяні́зм
Т. віктарыяні́змам
М. віктарыяні́зме

Крыніцы: nazounik2008.

віктарыя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віктарыя́нскі віктарыя́нская віктарыя́нскае віктарыя́нскія
Р. віктарыя́нскага віктарыя́нскай
віктарыя́нскае
віктарыя́нскага віктарыя́нскіх
Д. віктарыя́нскаму віктарыя́нскай віктарыя́нскаму віктарыя́нскім
В. віктарыя́нскі (неадуш.)
віктарыя́нскага (адуш.)
віктарыя́нскую віктарыя́нскае віктарыя́нскія (неадуш.)
віктарыя́нскіх (адуш.)
Т. віктарыя́нскім віктарыя́нскай
віктарыя́нскаю
віктарыя́нскім віктарыя́нскімі
М. віктарыя́нскім віктарыя́нскай віктарыя́нскім віктарыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.