увасса́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увасса́ны |
увасса́ная |
увасса́нае |
увасса́ныя |
Р. |
увасса́нага |
увасса́най увасса́нае |
увасса́нага |
увасса́ных |
Д. |
увасса́наму |
увасса́най |
увасса́наму |
увасса́ным |
В. |
увасса́ны (неадуш.) увасса́нага (адуш.) |
увасса́ную |
увасса́нае |
увасса́ныя (неадуш.) увасса́ных (адуш.) |
Т. |
увасса́ным |
увасса́най увасса́наю |
увасса́ным |
увасса́нымі |
М. |
увасса́ным |
увасса́най |
увасса́ным |
увасса́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увасса́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увасса́ны |
увасса́ная |
увасса́нае |
увасса́ныя |
Р. |
увасса́нага |
увасса́най увасса́нае |
увасса́нага |
увасса́ных |
Д. |
увасса́наму |
увасса́най |
увасса́наму |
увасса́ным |
В. |
увасса́ны (неадуш.) увасса́нага (адуш.) |
увасса́ную |
увасса́нае |
увасса́ныя (неадуш.) увасса́ных (адуш.) |
Т. |
увасса́ным |
увасса́най увасса́наю |
увасса́ным |
увасса́нымі |
М. |
увасса́ным |
увасса́най |
увасса́ным |
увасса́ных |
Кароткая форма: увасса́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увасса́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
увассе́цца |
увассу́цца |
Прошлы час |
м. |
увасса́ўся |
увасса́ліся |
ж. |
увасса́лася |
н. |
увасса́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увасса́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увасса́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увассу́ |
увассё́м |
2-я ас. |
увассе́ш |
увассяце́ |
3-я ас. |
увассе́ |
увассу́ць |
Прошлы час |
м. |
увасса́ў |
увасса́лі |
ж. |
увасса́ла |
н. |
увасса́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увассі́ |
увассі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увасса́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увасьмё́х
‘то+лькі аб мужчынах або+ то+лькі аб жанчынах’
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
увасьмё́х |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увасьмяро́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увасьмяро́ны |
увасьмяро́ная |
увасьмяро́нае |
увасьмяро́ныя |
Р. |
увасьмяро́нага |
увасьмяро́най увасьмяро́нае |
увасьмяро́нага |
увасьмяро́ных |
Д. |
увасьмяро́наму |
увасьмяро́най |
увасьмяро́наму |
увасьмяро́ным |
В. |
увасьмяро́ны (неадуш.) увасьмяро́нага (адуш.) |
увасьмяро́ную |
увасьмяро́нае |
увасьмяро́ныя (неадуш.) увасьмяро́ных (адуш.) |
Т. |
увасьмяро́ным |
увасьмяро́най увасьмяро́наю |
увасьмяро́ным |
увасьмяро́нымі |
М. |
увасьмяро́ным |
увасьмяро́най |
увасьмяро́ным |
увасьмяро́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
увасьмяры́х
‘аб асо+бах ро+знага по+лу або+ аб істо+тах н.р.’
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
увасьмяры́х |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увасьмяры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
увасьмяры́цца |
увасьмяра́цца |
Прошлы час |
м. |
увасьмяры́ўся |
увасьмяры́ліся |
ж. |
увасьмяры́лася |
н. |
увасьмяры́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увасьмяры́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.