разбо́ўтаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбо́ўтаю |
разбо́ўтаем |
2-я ас. |
разбо́ўтаеш |
разбо́ўтаеце |
3-я ас. |
разбо́ўтае |
разбо́ўтаюць |
Прошлы час |
м. |
разбо́ўтаў |
разбо́ўталі |
ж. |
разбо́ўтала |
н. |
разбо́ўтала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбо́ўтай |
разбо́ўтайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбо́ўтаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбо́ўтванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбо́ўтванне |
Р. |
разбо́ўтвання |
Д. |
разбо́ўтванню |
В. |
разбо́ўтванне |
Т. |
разбо́ўтваннем |
М. |
разбо́ўтванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разбо́ўтвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
разбо́ўтваецца |
разбо́ўтваюцца |
Прошлы час |
м. |
разбо́ўтваўся |
разбо́ўтваліся |
ж. |
разбо́ўтвалася |
н. |
разбо́ўтвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбо́ўтваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбо́ўтваю |
разбо́ўтваем |
2-я ас. |
разбо́ўтваеш |
разбо́ўтваеце |
3-я ас. |
разбо́ўтвае |
разбо́ўтваюць |
Прошлы час |
м. |
разбо́ўтваў |
разбо́ўтвалі |
ж. |
разбо́ўтвала |
н. |
разбо́ўтвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбо́ўтвай |
разбо́ўтвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбо́ўтваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбразго́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбразго́лены |
разбразго́леная |
разбразго́ленае |
разбразго́леныя |
Р. |
разбразго́ленага |
разбразго́ленай разбразго́ленае |
разбразго́ленага |
разбразго́леных |
Д. |
разбразго́ленаму |
разбразго́ленай |
разбразго́ленаму |
разбразго́леным |
В. |
разбразго́лены (неадуш.) разбразго́ленага (адуш.) |
разбразго́леную |
разбразго́ленае |
разбразго́леныя (неадуш.) разбразго́леных (адуш.) |
Т. |
разбразго́леным |
разбразго́ленай разбразго́ленаю |
разбразго́леным |
разбразго́ленымі |
М. |
разбразго́леным |
разбразго́ленай |
разбразго́леным |
разбразго́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбразго́ліць
‘разнесці што-небудзь (чуткі і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбразго́лю |
разбразго́лім |
2-я ас. |
разбразго́ліш |
разбразго́ліце |
3-я ас. |
разбразго́ліць |
разбразго́ляць |
Прошлы час |
м. |
разбразго́ліў |
разбразго́лілі |
ж. |
разбразго́ліла |
н. |
разбразго́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбразго́ль |
разбразго́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбразго́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбракава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбракава́ны |
разбракава́ная |
разбракава́нае |
разбракава́ныя |
Р. |
разбракава́нага |
разбракава́най разбракава́нае |
разбракава́нага |
разбракава́ных |
Д. |
разбракава́наму |
разбракава́най |
разбракава́наму |
разбракава́ным |
В. |
разбракава́ны (неадуш.) разбракава́нага (адуш.) |
разбракава́ную |
разбракава́нае |
разбракава́ныя (неадуш.) разбракава́ных (адуш.) |
Т. |
разбракава́ным |
разбракава́най разбракава́наю |
разбракава́ным |
разбракава́нымі |
М. |
разбракава́ным |
разбракава́най |
разбракава́ным |
разбракава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбракава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбракава́ны |
разбракава́ная |
разбракава́нае |
разбракава́ныя |
Р. |
разбракава́нага |
разбракава́най разбракава́нае |
разбракава́нага |
разбракава́ных |
Д. |
разбракава́наму |
разбракава́най |
разбракава́наму |
разбракава́ным |
В. |
разбракава́ны (неадуш.) разбракава́нага (адуш.) |
разбракава́ную |
разбракава́нае |
разбракава́ныя (неадуш.) разбракава́ных (адуш.) |
Т. |
разбракава́ным |
разбракава́най разбракава́наю |
разбракава́ным |
разбракава́нымі |
М. |
разбракава́ным |
разбракава́най |
разбракава́ным |
разбракава́ных |
Кароткая форма: разбракава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбракава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбраку́ю |
разбраку́ем |
2-я ас. |
разбраку́еш |
разбраку́еце |
3-я ас. |
разбраку́е |
разбраку́юць |
Прошлы час |
м. |
разбракава́ў |
разбракава́лі |
ж. |
разбракава́ла |
н. |
разбракава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбраку́й |
разбраку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбракава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.