зні́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зні́кну |
зні́кнем |
2-я ас. |
зні́кнеш |
зні́кнеце |
3-я ас. |
зні́кне |
зні́кнуць |
Прошлы час |
м. |
зні́к |
зні́клі |
ж. |
зні́кла |
н. |
зні́кла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зні́кні |
зні́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зні́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зніко́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зніко́масць |
Р. |
зніко́масці |
Д. |
зніко́масці |
В. |
зніко́масць |
Т. |
зніко́масцю |
М. |
зніко́масці |
Крыніцы:
piskunou2012.
знікчамне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знікчамне́ю |
знікчамне́ем |
2-я ас. |
знікчамне́еш |
знікчамне́еце |
3-я ас. |
знікчамне́е |
знікчамне́юць |
Прошлы час |
м. |
знікчамне́ў |
знікчамне́лі |
ж. |
знікчамне́ла |
н. |
знікчамне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знікчамне́й |
знікчамне́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знікчамне́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знікчамне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знікчамне́ю |
знікчамне́ем |
2-я ас. |
знікчамне́еш |
знікчамне́еце |
3-я ас. |
знікчамне́е |
знікчамне́юць |
Прошлы час |
м. |
знікчамне́ў |
знікчамне́лі |
ж. |
знікчамне́ла |
н. |
знікчамне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знікчамне́й |
знікчамне́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знікчамне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знікчамнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знікчамнё́ны |
знікчамнё́ная |
знікчамнё́нае |
знікчамнё́ныя |
Р. |
знікчамнё́нага |
знікчамнё́най знікчамнё́нае |
знікчамнё́нага |
знікчамнё́ных |
Д. |
знікчамнё́наму |
знікчамнё́най |
знікчамнё́наму |
знікчамнё́ным |
В. |
знікчамнё́ны (неадуш.) знікчамнё́нага (адуш.) |
знікчамнё́ную |
знікчамнё́нае |
знікчамнё́ныя (неадуш.) знікчамнё́ных (адуш.) |
Т. |
знікчамнё́ным |
знікчамнё́най знікчамнё́наю |
знікчамнё́ным |
знікчамнё́нымі |
М. |
знікчамнё́ным |
знікчамнё́най |
знікчамнё́ным |
знікчамнё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знікчэ́мнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знікчэ́мнены |
знікчэ́мненая |
знікчэ́мненае |
знікчэ́мненыя |
Р. |
знікчэ́мненага |
знікчэ́мненай знікчэ́мненае |
знікчэ́мненага |
знікчэ́мненых |
Д. |
знікчэ́мненаму |
знікчэ́мненай |
знікчэ́мненаму |
знікчэ́мненым |
В. |
знікчэ́мнены (неадуш.) знікчэ́мненага (адуш.) |
знікчэ́мненую |
знікчэ́мненае |
знікчэ́мненыя (неадуш.) знікчэ́мненых (адуш.) |
Т. |
знікчэ́мненым |
знікчэ́мненай знікчэ́мненаю |
знікчэ́мненым |
знікчэ́мненымі |
М. |
знікчэ́мненым |
знікчэ́мненай |
знікчэ́мненым |
знікчэ́мненых |
Крыніцы:
piskunou2012.